🔎📖🔍 🔎📖🔍 ✅پرسش: در خلقت حضرت آدم(علیه السلام)، قرآن به نفخ روح در کالبد آدم تصریح دارد. آیا این روح الهی صرفا در حضرت آدم وجود دارد؟ 🌺 پاسخ: در جریان خلقت حضرت آدم، بعد از اینکه خداوند بدن جسمانی انسان را با تصویر سازی زیبای خود ایجاد کرد و بدین جهت خود را أحسَنَ الخالِقین نامید، بیان میشود که «وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي‏» این بیان زمینه ساز چند سوال شده است. این روح چه بوده است که در انسان دمیده شده است. بر اساس هر کدام از معانی، مراد از دمیده شدن چه بوده است. و در نهایت ایا این دمیدن مختص حضرت آدم بوده یا تمام انسانها را در بر میگیرد. گرچه سوالی که مطرح شده است، ناظر به مسئله سوم است، ولی فهم آن مستلزم بررسی دو مسئله قبل است. بنابراین به صورت خلاصه به این سه مسئله می پردازیم. 📌نخست. مراد از روح در مورد اینکه مراد از روح چه بوده است، مشهور و بلکه عموم مفسران معتقدند که این روح، موجود شریفی بوده است که به واسطه شرافت و درجه والایش به خود خداوند منتسب شده است. اما اینکه این روح به خداوند نسبت داده شده و تعبیر "روحی" به کار رفته است، به جهت بیان تشریف و احترام بوده است.(1) ☘️در روایتی شریف از امام صادق علیه السلام به این مسئله اشاره شده است: « قال: خَلقَ خَلقاً و خَلقَ روحاً، ثُم أمَر المَلِكَ فَنَفَخَ فيهِ- وَ لَيسَت بالّتي نَقَصَت مِن اللهِ شيئاً، هي مِن قُدرَتِه تَبارك و تَعالى‏»(2) خداوند خلقی را آفرید و روحی را آفرید. سپس به فرشته امر کرد که روح را به آن خلق بدمد. ولی اینگونه نبوده که چیزی از خداوند کم شده باشد[و به آن مخلوق اضافه شده باشد] بلکه آن موجود از طریق قدرت خداوند متعال ایجاد شده است. 👈بنابراین مقصود این است که روح آدمی از ویژگی هایی برخوردار است که باعث شرافت آن می شود، زیرا دارای صفت اختیار و قدرت انتخاب است که آن را از دیگر موجودات ممتاز می سازد(3) 📌دوم. مراد از دمیدن و در جمله" وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي‏" نفخ به معناى دميدن هوا در داخل جسمى است بوسيله دهان يا وسيله‏اى ديگر- اين معناى لغوى نفخ است، ولى آن را بطور كنايه در تاثير گذاشتن در چيزى و يا القاء امر غير محسوسى در آن چيز استعمال مى‏ كنند، و در آيه شريفه مقصود از آن ايجاد روح در آدمى است. بدین صورت که بین بدن و روح، ارتباطی برقرار میشود نه اینکه روح را همانند باد وارد جسم و بدن کنند.(4) 🌸باتوجه به این دو نکته، مشخص میشود که مراد از دمیدن روح، برقراری ارتباط بین روح انسان که ذاتا شریف است با بدن و جسم انسان است. و از آنجا که هر انسانی، علاوه بر بدن جسمانی اش دارای روحی مجرد است، میتوان نتیجه گرفت که این دمیدن و برقراری ارتباط مختص به حضرت آدم علیه السلام نیست و شامل همه انسانها میشود. پی نوشتها: 1. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القران، قم، نشر اسلامی، 1417ق، چاپ پنجم، ج12، ص156 2. عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، چاپخانه علمیه، 1380ق، ج2، ص241 3. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374ش، ج 17، ص 78 و 79 4. المیزان، ج12، ص155 🔵ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان بله https://ble.ir/pasokhgoo_ir_bot 🔴 ارسال سوالات از طریق ربات پیام رسان گپ: https://gap.im/pasokhgoo_ir_bot 🌎 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 🔹 @pasokhgoo1 👈 #اعتقادی