💠پرسش:
آیا «شرک» گناه نابخشودنی هست❓
❌ پاسخ:
نکته ی اول:
شرک دو نوع است: 1⃣شرک اعتقادی: (شریک قائل شدن برای خدا در ذات، صفات یا افعال) که باعث خروج از دایره اسلام می‌شود.
2⃣شرک عملی(گناه و معصیت)،که باایمان قابل‌جمع است.
قرآن کریم می‌فرماید:« وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُون»؛ «و بيشترشان به خدا ايمان نمىآورند مگر درحالی‌که مشرک‌اند».(1)
توجه می‌فرمایید که در این آیه شریفه، شرک با ایمان جمع شده است که همان گناه است.
نکته ی دوم: قرآن کریم می‌فرماید:« إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظيما»؛ «خداوند (هرگز) شرك را نمىبخشد! و پايينتر از آن را براى هر كس (بخواهد و شايسته بداند) مىبخشد. و آن‌کسی كه براى خدا، شريكى قرار دهد، گناه بزرگى مرتكب شده است».(2)
در ذیل این آیه شریفه ، آیت‌الله مکارم شیرازی می‌نویسد: «نكته قابل‌توجه اينكه آيه فوق، ارتباطى با مسئله توبه ندارد، زيرا توبه و بازگشت از گناه، همه گناهان حتى شرك را مىشويد، بلكه منظور از آن امكان شمول عفو الهى نسبت به كسانى است كه توفيق توبه نيافتهاند، يعنى قبل از آنكه از كردههاى خود پشيمان شوند و يا بعد از پشيمانى و قبل از جبران اعمال بد خويش از دنيا بروند»(3)
نتیجه اینکه: حتی شرک هم با، ایمان آوردن و توبه، بخشیده می‌شود.
پروردگار عالم می‌فرماید:« وَ هُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ»؛« او كسى است كه توبه را از بندگانش مىپذيرد و بدی‌ها را مىبخشد». (4)
پی‌نوشت ها:
1. یوسف/106
2. نساء/48
3. تفسير نمونه، ج3، ص: 1 41
4. شوری/25
#سوالات_دانش_آموزی
#کارشناس_کلام
@pasokhsara