تبلیغ پژوهش‌محور(۳)
✅مبلغین علوم و معارف دینی به چند دسته تقسیم می‌شوند.
۱. برخی از مبلغین فاقد روح تحقیق بوده و از محصول فکر و سخن دیگران به شیوای غیرحرفه‌ای استفاده می‌نمایند.
۲. مبلغینی که محصول فکر پژوهشی دیگران را بدون اقدامی فعالانه و پژوهش‌محور به مردم منتقل می‌کنند.
۳.مبلغین پژوهشگر که محققانه به کاوش در موضوع تبلیغ می‌نشینند و بحثی مسئله محور و کاربردی را به صورت عالمانه با رویکرد پژوهش‌محور تبیین می‌کنند.
اولی از محل بحث ما خارج است. ضعف چنین شیوه‌ای نیازی به توضیح اضافه ندارد.
دومی خوب است، اگرچه مبلغ در چنین موقعیتی مولد علم نبوده و نقشی در تولید محتوای پژوهشی ندارد.
مورد سوم مطلوب و مورد نظر است.
توضیح بیشتر در قالب مثال ارائه می‌شود:
فرض کنید شخصی در مقام خطابه درباره حقوق زن در اسلام سخن می‌گوید. یک وقت مطالب یک یا چند مقاله را جمع‌آوری کرده و در قالب سخنرانی ارائه می‌نماید و زمانی به شیوه محققانه آیات و روایات را بر رسیده و پس از واکاوی دقیق، جمع‌بندی محصول تحقیق خویش را به مخاطب عرضه می‌کند.
مورد اخیر شیوه محققانه است و چه خوب گفت مولوی که:
از محقق تا مقلد فرقهاست/ کاین چو داود است و آن دیگر صداست
منبع گفتار این سوزی بود / و آن مقلد کهنه آموزی بود
✅درباره ضرورت آموزش مهارت‌های پژوهشی برای همگان این مطلب اضافه می‌شود: آموزش همگانی سازوکاری برای شناسایی استعدادها است. اگرچه شناسایی استعداد صرفا منحصر در آموزش و ارزشیابی نیست، در عین حال در شرایط فعلی گریزی از آن نیست. ضمن اینکه پس از آموزش‌های عمومی علاقمندان و مستعدین به سمت آموزش‌های تخصصی و ویژه هدایت می‌شوند
البته می‌توانیم نگاه سیستمی به مقوله تبلیغ داشته و عده‌ای را به عنوان پژوهشگر در یک سوی خط تولید و جمعی دیگر را در سوی دیگر به عنوان اشخاصی در خط مقدم که مبلغ فراوری‌های گروه نخست‌اند، به‌رسمیت بشناسیم.
پایان
#پاورقی
#محمدصدرامازنی
@pavaragi