┄┅┅┄❁﷽❁┄┅┅┄
استاد قرائتی حفظه الله
سوره آل عمران
«14» زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِينَ وَ الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ
عشق و علاقه به زنان و فرزندان و اموال زياد از طلا ونقره و اسبان ممتاز و چهارپايان و كشتزارها كه همه از شهوات و خواستههاى نفسانى است، در نظر مردم جلوه يافته است، (در حالى كه) اينها بهرهاى گذرا از زندگانى دنياست و سرانجام نيكو تنها نزد خداوند است.
┄┅❁📖نکته ها :
«قَناطير» جمع «قِنطار» به معناى مال زياد است وآمدن كلمهى «مُقَنطرة» به دنبال آن، براى تأكيد بيشتر است. نظير اينكه بگوييم: آلاف و الوف، هزاران هزار.
«خَيل» به معناى اسب و اسب سوار، هردو آمده است و «مُسَوّمة» يعنى نشاندار. اسبهايى كه به خاطر زيبايى اندام و يا تعليمى كه مىديدند، داراى برجستگىهاى خاصّى مىشدند، به آنها «خيل مسومة» مىگفتند.
جلوهكردن دنيا در نظر انسان، گاهى از طريق خيالات شخصى و گاهى از سوى شيطان و گاهى از جانب اطرافيان متملّق صورت مىگيرد. از طريق اوهام شخصى: «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً» «1» و «فَرَآهُ حَسَناً» «2» و از سوى شيطان: «زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ» «3» و از طرف اطرافيان متملّق «زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ» «4»
مصاديق جلوههاى دنيا كه در آيه ذكر شده، با توجّه به زمان نزول آيه است و مىتواند در هر زمانى مصاديق جديدى داشته باشد. طلا و نقره، كنايه از ثروت اندوزى، و اسب كنايه از مركب و وسيلهى نقليّه است.
سؤال: با اينكه خداوند زينت بودن مال و فرزند را پذيرفته است؛ «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زِينَةُ الْحَياةِ
«1». كهف، 104.
«2». فاطر، 8.
«3». انفال، 48.
«4». غافر، 37.
جلد 1 - صفحه 479
الدنيا» «1» پس چرا اين آيه در مقام انتقاد است؟
پاسخ: زينت بودن چيزى، غير از دلبستگى به آن است. در اين آيه انتقاد از دلبستگى شديد است كه از آن به «حُبُّ الشَّهَواتِ» تعبير مىكند.
كلمهى «بَنين» شامل دختران نيز مىشود، نظير اينكه مىگوييم: عابران محترم از پيادهرو حركت كنند كه شامل زنان عابر نيز مىشود.
امام صادق عليه السلام با استناد به «حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ ...» فرمودند: مردم در دنيا و آخرت از چيزى بيشتر از زنان لذّت نمىبرند ... اهل بهشت نيز بيش از هر چيز به نكاح تمايل دارند تا خوردنىها و آشاميدنىها. «2»
اين روايت حكمت تقدّم «النّساء» را بر ديگر موارد بيان مىكند.
┄┅❁📖پیام ها :
1- علاقهى طبيعى به مادّيات، در نهاد هر انسانى وجود دارد، آنچه خطرناك است، فريب خوردن از زينتها وجلوههاى آن و عدم كنترل دلبستگىهاست. «زُيِّنَ لِلنَّاسِ ...»
2- جلوهى دنيا براى مردمِ عادّى است، نه افراد فرزانه. «زُيِّنَ لِلنَّاسِ» چنانكه در نظر همسر فرعون كه فرزانهى تاريخ است، كاخ و طلاى او بىارزش است.
«نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ» «3»
3- علاقهى بيش از حدّ به زن وفرزند، بيش از هر چيز مايهى دلبستگى انسان به دنيا مىگردد. «حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنِينَ»
4- مراقب باشيم كه زينتها وجلوههاى دنيا، مقدّمهى غفلت از آخرت است.
«زُيِّنَ لِلنَّاسِ ... وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
5- يكى از عوامل بد عاقبت شدن، شيفتگى و دلبستگى به دنياست. زيرا عاقبت نيكو تنها نزد خداست. «زُيِّنَ لِلنَّاسِ ... وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
«1». كهف، 46.
«2». كافى، ج 5، ص 321.
«3». تحريم، 11.
جلد 1 - صفحه 480
6- يكى از شيوههاى تربيتى، تحقير مادّيات و بيان عظمت معنويات است. «ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
7- بهترين راه براى كنترل علائق مخرّب، مقايسه آن با الطاف جاودانهى الهى است. «وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»
┄┅┅┅┅┄❁📖❁❅┄┅┅┅┅┄❅❁┄┅┅┅┅┄