ذڪر‌حرم‌توست‌که‌گل‌ڪرده‌به‌لب‌ها پس‌گوش‌بڪن‌نالہ‌"آقا‌بطلب‌ها"! تنبیہ‌نڪن‌‌گرچه‌بدم‌گرچه‌سیاهم محتاج‌نوازش‌شده‌ام‌جآۍ‌غضب‌ها...