✳️ نشاید که نامت نهند آدمی! 🔻 رادیوی ماشین را که روشن می‌کنم، درس تفسیر آیت الله جوادی آملی دارد پخش می‌شود. موضوع صحبت، توفی است؛ که انسان در خواب هم می‌میرد اما همچنان یک حیاتی شبیه گیاهان دارد و... نکته‌ی جالبی که حضرت استاد گفتند این بود که ما هر شب داریم روح خود را تقدیم خدا و ملائکه می‌کنیم و آن را به امانت می‌گذاریم و صبح، پس می‌گیریم؛ پس حواسمان باشد که یک روح بدبو را امانت ندهیم! چرا بدبو؟ چون خاصیت گناه این است که روح را آلوده و کثیف و بدبو می‌کند! واقعا اگر به عمق قضیه فکر کنیم می‌بینیم چقدر شرمندگی دارد این ماجرا که هر شب دارد اتفاق می‌افتد! 🔸 درس تفسیر که تمام می‌شود، درس اخلاق آیت الله مظاهری پخش می‌شود. استاد درباره‌ی مراحل سلوک صحبت می‌کند. یقظه و توبه و ... این‌جای صحبتشان خیلی تاثیرگذار بود که گفتند: حدود صد روایت با این مضمون از اهل‌بیت داریم که «آنچه برای خود می‌پسندی، برای دیگران هم بپسند و آنچه برای خود نمی‌پسندی، برای دیگران هم نپسند.» و گفتند این امر اهل‌بیت خطاب به انسان است، نه شیعه و نه مسلمان! یعنی رفتار معمول در یک جامعه‌ی انسانی باید این‌طور باشد. بعد هم این شعر سعدی را خواندند که «تو کز محنت دیگران بی‌غمی/ نشاید که نامت نهند آدمی» و گفتند که مثلاً اگر تهیه‌ی جهیزیه برای دختر خودت برایت مهم است، اما نسبت به دختر همسایه‌ یا بستگان نیازمندت بی‌اهمیت هستی، انسان نیستی! نه اینکه شیعه یا مسلمان نیستی! حواسمان باشد اگر نسبت به غم دیگران بی‌تفاوت باشیم از دایره‌ی انسانیت خارجیم. @farzande14