لیاقت تو بیشتر از این نیست! مدرس غالباً نامه‌هایی را که می‌نوشت، روی کاغذ تنباکو و کاغذهایی بود که آن روزگار، قند در آن می‌پیچیدند. یکی از وزیران نامه‌ای از مدرس دریافت داشته و آن را اهانت به خود دانسته بود. روزی یکی از آشنایان مدرس یک بسته کاغذ آورد و گفت: جناب وزیر این کاغذها را فرستاده‌اند که حضرت آقا مطالب خود را روی آن‌ها مرقوم فرمایید! مدرس فرزندش را صدا کرده و گفت: عبدالباقی! چند ورق از آن کاغذهای مرغوب خود را بیاور! فرزند مدرس بسته‌ای کاغذ آورد. مدرس به آن شخص گفت: آن بسته کاغذ وزیر را بردار و این کاغذها را هم روی آن بگذار. سپس روی یک تکه کاغذِ قند نوشت: جناب وزیر، کاغذ سفید، فراوان است، ولی لیاقت تو بیشتر از این کاغذ نیست! سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: «مدرس»، علی مدرسی، بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران، ص ۱۹۴. @pellake8