« بصیرت سزاوار کیست؟»
اَلا حکمرانان میهن سلام
شنیدید آیا ز ملت پیام؟
نخواهد کسی لنگشِ انقلاب
نباید خورَد ضربه اسلام ناب
ز بهر حکومت بدادیم خون
که تاظلم وظالم شودسرنگون
تغافل ز مردم ، سزاوار نیست
گه اِهتمام است،آزار چیست؟
خدا را، دَمی کار و همّت کنید
کمر بسته و عزم خدمت کنید
بدانید فریاد مردم زچیست؟
ز آرام دریا، تلاطم ز چیست؟
تورم، گرانی ، چپاول ، فساد
و یا ناتوانیِ در اقتصاد
زَر و زور و تزویر وهم زیرکی
به خیمه، نه بنْهد یکی تیرکی
جوانی که بیکار وسربارهست
پیِ فرصتی بهر اظهار هست
بر آرَد ز تبعیض، اَفغان و دود
حقِ نابرابر ، قدش را خمود
همه، خسته از باند بازی شدند
دل آزردهٔ صحنه سازی شدند
شما را به خون شهیدان قَسم
به رزم دلیران میدان ،قسم
مگر نی که مردم ولی نعمتند؟
چرا در فشارند و یا زحمتند؟
زملت اگر اعتراض و صداست
حسابش ز فتنه،یقیناً جداست
بصیرت شما را سزاوار هست
نه از بهرملت،که هُشیار هست
نباید رَود فرصتتان ز کف
نخوانیدمردم،خَس وخار وکف
از این ملت با شعور و شکیب
چه خواهید دیگر،نداند حبیب
آمل-نیک نژادنیاکی ۱۳۹۸/۱۰/۹