کودک نیاز به مراقبتهای جسمی و ‌ عاطفی دارد تا بتواند فرایند رشد را به خوبی طی کند . ▪️اما مواردی پیش می‌ آید که به دلیل ضعفهای روانی یا جسمانی والدین‌ کودک در نقش مراقب و والد والدین خود قرار میگیرد . ▪️کودک مادرِ مادر خود میشود ، مادرِ پدر خود‌ میشود و اوست که‌  از مادر  بیمار خود مراقبت میکند ، یا اوست که به‌ مادر افسرده خود دلداری و امید میدهد . پدر عصبانی و پرخاشگر را آرام میکند . یا به درد و دلهای طولانی والدین‌ گوش میدهد و با آنها همدلی میکند . ✔️ نتیجه آنکه این کودکان  نیازهای خود را انکار ، و احساسات خود‌ را سرکوب میکنند . آرزوها و رویاهایشان به بهبود حال والدین تقلیل می یابد . ▪️این کودکان در بزرگسالی هم دچار چنین وضعیتی خواهند بود ، زندگی برایشان جز توجه کردن به نیازهای دیگران معنای دیگری نخواهد داشت ... ! ▪️آنها خود را قربانی روابط بیمارگونه میکنند ، و در هر شرایطی ، و به هر قیمتی به رابطه ادامه میدهند ، هیچ توجهی به نیازها و خواسته های خود ندارند .... ! ▪️در حالی ایثار و جان‌فشانی میکنند که ، طرف دیگر کوچکترین توجهی به حال آنها ندارد ، و همواره  مشکلات عاطفی و مسئولیتهای دیگران را بر دوش میکشند ... !      ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌♡‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌      ♡‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌸‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 👨‍⚕ 💉💊🩺