در نجواهای عاشقانه‌ات گفته بودی: «خدایا بگذار باشم؛ساکن و ساکت،  که طوفان‌های سخت هم من را به هیجان نیاورد» اتفاقاً بودی و از طوفانِ القاب، وجود و باطنت مواج نشد.. «فیزیک‌دان،سیاست‌مدار،وزیر،چریک» اما وصیت کردی بر سنگ مزارت، فقط یک پرچم باشد! چقدر جای چون تو خالیست در رکاب امام مظلوم‌مان! رزق رمضان‌المبارک در محضر