در سحر گاه روز فروردینماه  سال ۱۳۴۵ در محله فیروزامرد شهرستان فسا چشمهایش را به جهان گشود، پدرش فضل اله، نامش را علیرضا نهاد.از همان دوران کودکی وطفولیت خدا و مذهب را در چهار چوب خانه ساده اش آموخت.تازه میدانست با قلم میتوان آفرید، که با تکه های گچ و زغال بر حیاط خانه اشان نقش می زد و هنر همزاد بهتر ینش بود. طراوت خدا گونه ای در چهره اش هویدا بود. دوران دبستانش را در مدرسه ابتدایی «ساسان»   فسا به پایان برد و گامهای نستوهش را به مدرسه راهنمایی «شهید آیت اله غفاری» نهاد، هنوز بیش از ۱۲-۱۱ سال نداشت که همگام همدوشان خدا جویش در راهپیماییهای سال ۱۳۵۷ شرکت می نمود.بعد از آن در دبیرستان «شهید بهشتی»   شهرستان در رشته علوم تجربی به تحصیل مشغول شد اما هرگز آرام ننشست با قرآن و سجاده و دعا دوست بود،درضمن تحصیل چندین بار دعوت امامش را با شرکت در جبهه و داشتن مسئولیتهای تبلیغاتی و رزمی لبیک گفت و با شرکت در عملیات پیروزمندانه «والفجر ۸» از ناحیه دست چپ مجروح شد، اما ردپای غمی در چهره اش نمی یافتیم، این دلسوخته وارسته به اهداء خویش می بالید. و لحظه ای از فعالیتهای هنری و اجتماعی  دست بر نمیداشت. که در رشته های نقاشی و شعر در میان جانبازان به مقام اول کشوری نائل شد.در سال ۱۳۶۶ در رشته پزشکی دانشکده پزشکی فسا پذیرفته شد، دستهای مجروحش تازه قوت حمل سلاح پیدا کرده بود وبیش از چند ماهی از قبولیش در دانشگاه  نگذشته بود که احساس کرد  حسین زمانش تنهاست با دل و جان شتافت و در عملیات بیت المقدس ۷ به دیدار یار دیرینش جانی دوباره گرفت و شهد شیرین شهادت را نوشید. https://eitaa.com/piyroo