| طلائیه ✨ به هر سرزمینی که میرسم خاکش را میبویم اما هیچکدام بوی ناب تو را ندارد، آری! خاکی که مملوء از خون آلاله ها است بوی بهشت را آکنده میکند. در میان دشت هایت چشمه های معرفت است که در حال جوشیدن است و زائران تشنه را سیراب میکند. 🔹من خود را به تو میرسانم تا پای کلاس درس تو انسانیت و ایثار را بیاموزم، گوهرهای نایابی که این روزها برای ادم های این روزگار حکم طلا را دارد و تو لبریز از این چنین گوهر هایی هستی! بی دلیل نیست که تو را طلائیه میخوانند. 📍خسته از این زمانه کوله ام را برمیدارم و به راه می افتم. راهی که مقصدش تو باشی، راه را گم کرده ام اما نه راه رسیدن به تو را،بلکه من راه رسیدن به خود را گم کرده ام. درست به مانند کسی که در میان تاریکی ها گام برمیدارد، خود را به تو میرسانم تا چراغ راهم باشی. 📩 عکس : ارسالی از مخاطبین در پویش https://eitaa.com/piyroo