💢مرزبان زحمتکش 🔹چکمه پوشیدم و رفتم سر زمین کشاورزی. آن شب نوبت آبیاری زمین مان بود. صدای قورباغه و جیرجیرک تنهایی ام را کمتر می کرد. قبل از آن که آب به زمین برسد، معین را دیدم که به سمتم می آمد. سلام بابا دیگه شما برین خونه. من اومدم. عرق پیشانی ام را با آستین خشک کردم و روی سنگی نشستم تا نوبت مان شود. معین آستین هایش را بالا زد و بالای سرم ایستاد. شما که نشستین؟ پاشین پاشین این جا جای استراحت نیس. برین خونه. باز که داری حرف خودت رو میزنی. با هم باشیم بهتره. کمتر خسته میشی.بازویم را گرفت و بلندم کرد. آهسته آهسته تا انتهای زمین کشاورزی همراهی ام کرد و با مهربانی گفت : من خسته نمی شم شما برین خونه. شب های آبیاری با هر ترفندی بود من را می فرستاد خانه و خودش تمام کارها را انجام می داد... https://eitaa.com/piyroo