✨بسم‌الله الرحمن الرحیم ♻️ هر روز یک صفحه با #قرآن ♻️سوره مبارکه توبه✨ اعوذ بالله من الشیطان الرجیم وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ 118 - و نیز ‌بر‌ ‌آن‌ سه‌ تن‌ [عنایت‌ کرد] ‌که‌ [‌از‌ جهاد] واپس‌ نهاده‌ شدند [و مردم‌ ‌از‌ ‌آنها‌ بریدند] ‌تا‌ بدانجا ‌که‌ زمین‌ ‌با‌ همه فراخی‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ تنگ‌ شد و ‌از‌ ‌خود‌ ‌به‌ تنگ‌ آمدند و دانستند ‌که‌ ‌از‌ ‌خدا‌، جز ‌به‌ سوی‌ ‌او‌ پناهی‌ نیست‌ آنگاه‌ ‌خدا‌ ‌به‌ ‌آنها‌ بازگشت‌ ‌تا‌ توبه‌ کنند بی‌تردید ‌خدا‌ توبه‌پذیر مهربان‌ ‌است‌ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ 119 - ای‌ کسانی‌ ‌که‌ ایمان‌ آورده‌اید! ‌از‌ ‌خدا‌ پروا کنید و ‌با‌ راستگویان‌ باشید مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن یَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ وَلَا یَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ لَا یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَطَئُونَ مَوْطِئًا یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَلَا یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّیْلًا إِلَّا کُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ 120 - مردم‌ مدینه‌ و بادیه‌نشینان‌ اطرافش‌ ‌را‌ نرسد ‌که‌ ‌از‌ ‌رسول‌ ‌خدا‌ تخلف‌ کنند و جان‌ ‌خود‌ ‌را‌ عزیزتر ‌از‌ جان‌ ‌او‌ بدانند ‌این‌ ‌از‌ ‌آن‌ روست‌ ‌که‌ ‌در‌ راه‌ ‌خدا‌ هیچ‌ تشنگی‌ و رنج‌ و گرسنگی‌ ‌به‌ ‌آنها‌ نرسد و ‌در‌ هیچ‌ مکانی‌ ‌که‌ کافران‌ ‌را‌ ‌به‌ خشم‌ می‌آورد قدم‌ نگذارند و ‌از‌ دشمن‌ ضربه‌ای‌ نخورند مگر ‌این‌ ‌که‌ ‌به‌ سبب‌ ‌آن‌، عمل‌ صالحی‌ ‌برای‌ آنان‌ [‌در‌ کارنامه‌شان‌] نوشته‌ می‌شود مسلما ‌خدا‌ پاداش‌ نیکوکاران‌ ‌را‌ ضایع‌ نمی‌کند وَلَا یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً وَلَا یَقْطَعُونَ وَادِیًا إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ 121 - و هیچ‌ هزینه کوچک‌ و بزرگی‌ خرج‌ نمی‌کنند و هیچ‌ وادیی‌ ‌را‌ نمی‌پیمایند مگر ‌این‌ ‌که‌ ‌به‌ حساب‌ آنان‌ نوشته‌ می‌شود، ‌تا‌ ‌خدا‌ ‌آنها‌ ‌را‌ بهتر ‌از‌ آنچه‌ می‌کردند پاداش‌ دهد وَمَا کَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُوا کَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِیُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ 122 - و مؤمنان‌ ‌را‌ وظیفه نیست‌ ‌که‌ همگی‌ [‌به‌ سوی‌ جهاد] کوچ‌ کنند، ‌پس‌ چرا ‌از‌ ‌هر‌ گروهی‌ ‌از‌ آنان‌، طایفه‌ای‌ کوچ‌ نمی‌کنند ‌تا‌ ‌در‌ دین‌ دانا شوند و چون‌ بازگشتند قوم‌ ‌خود‌ ‌را‌ انذار کنند شاید ‌آنها‌ ‌از‌ معاصی‌ ‌بر‌ حذر باشند صفحه : 206