خود گنه کاریم و از دنیا شکایت می کنيم! غافل از خود، دیگری را هم قضاوت می کنيم کودکی جان می دهد از درد فقر و ما هنوز؛ چشم می بندیم و هرشب خواب راحت می کنيم! عمر کوتاه است و دنیا فانی و با این وجود . . ما به این دنیایِ فانی زود عادت می کنيم! ما که بردیم آبرو از عشق، پس دیگر چرا . . عشق را با واژه هامان بی شرافت می کنيم؟ کاش پاسخ داشت این پرسش که ما در زندگی . . با همیم اما چرا احساس غربت می کنيم؟! :)) . - صبورا درویشی🌱 . #شعرآنه @pnahande313