پیام مولا از بستر شهادت 📚 برشی از کتاب: «اگـر زمانـى كـه مـولا اميرالمؤمنيـن علیه السلام فـرق مباركشـان شـكافته بـود و در بسـتر افتـاده بودنـد و آخريـن سـاعات عمـر شريفشـان را می گذراندنـد مـا حضـور می داشـتيم، دلمـان مىخواسـت چـه كارى انجـام دهيـم؟ طبيعـى اسـت بـه اقتضـاى محبتـى كـه بـه آن حضـرت داريـم، در وهلـه اول آرزو می كرديـم كـه اى كاش جـان ناقابـل مـا فـداى آن حضـرت گـردد و بـه جـاى آن بزرگـوار خـون مـا ريختـه شـود و عمـر شـريف اميـر مؤمنـان علیه السلام ادامـه يابـد. امـا اگـر بـه هـر تقديـر می ديديـم كـه مشـيت الهى بـر شـهادت آن حضرت قـرار گرفته و يكـى دو روز و چنـد سـاعت ديگـر از نعمـت وجـود شـريفش محـروم خواهيـم شـد، آنگاه چـه می خواسـتيم؟...» (ادامه مطلب را در صفحه ۱۶ کتاب بخوانید) #معرفی_کتاب