💠 مناجات شعبانیه بخش دوم 🔶 إِلٰهِى إِنْ حَرَمْتَنِى فَمَنْ ذَا الَّذِى يَرْزُقُنِى وَ إِنْ خَذَلْتَنِى فَمَنْ ذَا الَّذِى يَنْصُرُنِى إِلٰهِى أَعُوذُ بِكَ مِنْ غَضَبِكَ وَحُلُولِ سَخَطِكَ إِلٰهِى إِنْ كُنْتُ غَيْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَىَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ إِلٰهِى كَأَنِّى بِنَفْسِى واقِفَةٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَقَدْ أَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلِى عَلَيْكَ فَقُلْتَ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَتَغَمَّدْتَنِى بِعَفْوِكَ إِلٰهِى إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلىٰ مِنْكَ بِذٰلِكَ وَ إِنْ كانَ قَدْ دَنا أَجَلِى وَلَمْ يُدْنِنِى مِنْكَ عَمَلِى فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرارَ بِالذَّنْبِ إِلَيْكَ وَسِيلَتِى إِلٰهِى قَدْ جُرْتُ عَلىٰ نَفْسِى فِى النَّظَرِ لَها فَلَهَا الْوَيْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَها. 🔶 معبودم اگر محرومم کنی پس کیست آن‌که به من روزی دهد و اگر خوارم‌سازی پس کیست آن‌که به من یاری رساند خدایا به تو پناه می‌آورم از خشمت و از فرود آمدن غضبت خدایا اگر شایسته رحمتت نیستم، تو سزاواری که بر من با فراوانی فضلت بخشش کنی معبودم گویی من با همه هستی‌ام در برابرت ایستاده‌ام درحالی‌که حسن اعتمادم به تو بر وجودم سایه افکنده است و آنچه را تو شایسته آنی بر من جاری کرده‌ای و مرا با عفوت پوشانده‌ای معبودم اگر گذشت کنی چه کسی از تو سزاوارتر به آن است و اگر مرگم نزدیک شده باشد و عملم مرا به تو نزدیک نکرده اعترافم را به گناه وسیله خویش به بارگاهت قرار دادم معبودم بر وجودم در فرمان‌بردن از آن گناه بار کردم پس وای بر او اگر او را نیامرزی. #مناجات_شعبانیه