راز کنجکاوی در قصه: نه هیچ، نه همه 🔏 🧠 کنجکاوی رازی است که قصه‌گوها برای جذب مخاطب از آن استفاده می‌کنند. اسکن‌های مغزی نشان می‌دهند کنجکاوی چون ضربه‌ای خفیف به سیستم پاداش‌دهی مغز می‎خورد. ما می‌خواهیم بدانیم در ادامه قصه چه اتفاقی می‌افتد. این بلاتکلیفی موجب می‌شود سختی وسوسه‎انگیزی را به جان خریده و در پی آن پاسخ بگردیم. 📸 در تحقیقی سه عکس از قسمت‌های بدن یک نفر به شرکت‎کنندگان نشان دادند: دست‌ها، پاها و نیم‌تنه. گروه دوم دو عکس را دیدند، گروه سوم یک عکس، و گروه آخر هیچ عکسی را ندیدند. محققان دریافتند که هرچه افراد عکس‌های بیشتری از اعضای بدن فرد ببینند، تمایل‎شان برای دیدن تصویر کاملی از آن شخص، بیشتر می‎شود. به عبارت دیگر، هر چه بیشتر درباره یک راز بدانیم، بیشتر برای حلش مشتاق می‌شویم. 📝 زمانی که مردم هیچ پاسخی برای یک سوال ندارند یا اعتقاد دارند جواب را می‌دانند، کنجکاوی در ضعیف‎ترین حالتش است. کنجکاوی اما زمانی به کار قصه‌گوها می‌آید که مردم فکر می‌کنند ایده و پاسخی دارند، اما کاملا مطمئن نیستند؛ این‌گونه قصه را دنبال می‌کنند. 📌 @ponezs