پاسخ تفصیلی در پاسخ می توان گفت : الف. رواياتي كه در آن‌ها به شمشير اشاره شده است، لزوماً به معناي آن نيست كه نوع سلاح حضرت، شمشير است؛ بلكه معناي آن، اين است كه قيام امام مهدي(عج) مسلحانه است. ب. پيروزي در جنگ و غلبه بر دشمن، تنها با تكيه بر سلاح و ادوات جنگي نيست؛ بلكه درايت و فرماندهي درست نيز شرط است. امام زمان(عج) از درايت و فرماندهي خود كه از علم الهي سرچشمه گرفته است، بهره مي¬برد. همچنين آن حضرت، علاوه بر امدادهاي غيبي و فرشتگان، به لشكر «رُعب» مجهز است و خداوند، وحشتي در دل دشمنان او مي¬افكند كه توان درست فكركردن و درست بهره¬بردن از تجهيزات را از دست مي¬دهند. پيامبر اسلام‌(ص) نيز در جنگ¬هاي بدر و احزاب، به اين ابزارها مؤيَّد بود. د. آنچه از روايات استفاده مي¬شود، اين است كه بين حضرت با دشمنان، جنگ و درگيري رخ مي¬دهد و طرفين كشته مي¬دهند؛ يعني علاوه بر آن كه لشكريان دشمن تار و مار مي¬شوند، عده¬اي از ياران امام نيز به شهادت مي¬رسند؛ بنابراين، نوع سلاح¬ها بايد به گونه¬اي باشد كه براي طرفين، استفاده جنگي از آن امكان پذير باشد. سخن آخر آن¬ كه بررسي سلاح، از مسايل مهم مهدويت نيست و لذا دانستن آن، اهميت چنداني ندارد و كنكاش در آن نيز نتيجة چنداني نمي¬دهد.