مقدمه‌: فلسطین‌ نام‌ سرزمینی‌ با وسعتی‌ معادل‌ 27000 كیلومتر مربع‌ است‌(بختیاری‌، 22) كه‌ در خاورمیانه‌ و در شرِ دریای‌ مدیترانه‌ قرار دارد. این‌ كشورحلقه‌ی‌ اتصال‌ سه‌ قاره‌ی‌ آسیا، آفریقا و اروپا است‌ كه‌ به‌ این‌ اعتبار، قلب‌ جهان‌عرب‌ نام‌ گرفت‌. با هجوم‌ یهودی‌ های‌ مهاجر به‌ این‌ سرزمین‌ و تأسیس‌ حكومتی‌غاصب‌ و صهیونیست‌ با نام‌ جعلی‌ اسرائیل‌، عملاً فلسطین‌ از جهان‌ اسلام‌ جدا شده‌و غاصبانه‌ در اختیار یهودی‌ های‌ صهیونیست‌ قرار گرفت‌ (علی‌ بابایی‌، 663). در این‌ مقاله‌ سعی‌ شد به‌ این‌ سؤال‌ اصلی‌ پاسخ‌ داده‌ شود كه‌:ریشه‌های‌ شكل‌ گیری‌ انتفاضه‌ چیست‌ و اساساً چرا مردم‌ فلسطین‌ امروزه‌ تنها راه‌مبارزه‌ با دولت‌ صهیونیست‌ را در انتفاضه‌ جستجو می‌كنند؟ در همین‌ رابطه‌ سؤالات‌ فرعی‌ زیر مطرح‌ و بررسی‌ می‌شود: زمینه‌های‌ شكل‌گیری‌ دولت‌ یهود در فلسطین‌ چه‌ بوده‌ و تاكنون‌ چه‌ راه‌ حل‌هایی‌ در قضیه‌ی‌ بحران‌فلسطین‌ ارائه‌ شد؟ انقلاب‌ اسلامی‌ چه‌ نقشی‌ در بیداری‌ مردم‌ فلسطین‌ داشت؟ فرضیه‌ی‌ مورد نظر را می‌توان‌ این‌ گونه‌ سامان‌ داد: انتفاضه‌ ریشه‌ در تاریخ‌ملتی‌ دارد كه‌ بیش‌ از نیم‌ قرن‌ از طرف‌ جریانات‌ داخلی‌ و نظام‌ جهانی‌ به‌ آن‌ خیانت‌شد. در عین‌ حال‌ امید به‌ آینده‌ای‌ دارد كه‌ انقلاب‌ اسلامی‌ ایران‌ و اسلام‌ ناب‌محمدی‌9 الهام‌ بخش‌ آن‌ است‌. برای‌ بررسی‌ و آزمون‌ فرضیه‌ی‌ فوِ از روش‌ تاریخی‌ـ تحلیلی‌ استفاده‌ شده‌ ومحورهای‌ اصلی‌ بحث‌ شامل‌ زمینه‌های‌ شكل‌گیری‌ دولت‌ یهود، واكنش‌ها در برابراشغال‌ فلسطین‌ و انتفاضه‌ (چرایی‌ آن‌) به‌ ترتیب‌ مورد بررسی‌ واقع‌ می‌گردد: الف‌) زمینه‌های‌ شكل‌ گیری‌ دولت‌ یهود در فلسطین‌ 1 ـ نقش‌ تئودور هرتزل‌ (1904 ـ 1860 م‌) در سال‌ 1895 م‌ (1274 ه. ش‌) در پاریس‌ كتابی‌ به‌ نام‌ دولت‌ یهود توسط‌تئودور هرتزل‌ به‌ چاپ‌ رسید كه‌ در آن‌ به‌ طرح‌ دیدگاه‌ های‌ وی‌ راجع‌ به‌ ضرورت‌تشكیل‌ دولت‌ یهود پرداخته‌ شد. دو سال‌ بعد، طرح‌ تشكیل‌ دولت‌ یهود در سال‌1897 م‌ در اولین‌ كنگره‌ی‌ صهیونیست‌ها در شهر بال‌ سویس‌ مورد تأكید قرار گرفت‌(سوكولوف‌، 2، 386 ـ 385). این‌ كه‌ در كجا باید دولت‌ یهود را تأسیس‌ كرد و سرزمین‌ موعود یهودی‌ها را تحقق‌ بخشید، مناطقی‌ چون‌ آرژانتین‌، اوگاندا در آفریقا وطرابلس‌ در لیبی‌ مد نظر یهودی‌ها قرار گرفت‌ كه‌ بنا به‌ دلایلی‌ رد شد و سر انجام‌فلسطین‌ به‌ عنوان‌ وطن‌ ملی‌ یهود مورد توافق‌ یهودی‌ های‌ صهیونیست‌ و نظام‌سلطه‌ی‌ جهانی‌ به‌ سركردگی‌ انگلیس‌ قرار گرفت‌. (احمدی‌، 237 ـ 244) صهیونیست‌ها دلایلی‌ مذهبی‌ و تاریخی‌ را برای‌ برگزیدن‌ فلسطین‌ به‌ عنوان‌وطن‌ یهود مطرح‌ كردند. آنها اعتقاد داشتند كه‌ به‌ لحاظ‌ تاریخی‌، خود اولین‌ قومی‌بودند كه‌ در فلسطین‌ سكنی‌ گزیدند و بعدها توسط‌ اقوام‌ خارجی‌ از آنجا اخراج‌شدند. به‌ لحاظ‌ مذهبی‌ نیز می‌گویند یكی‌ از عبادتگاه‌ های‌ یهودیان‌ یعنی‌ معبدی‌ كه‌متعلق‌ به‌ هیكل‌ حضرت‌ سلیمان‌ است‌ در بیت‌المقدس‌ قرار دارد (همان‌، 7). اما تاآنجا كه‌ تاریخ‌ به‌ یاد دارد حدود 3500 ِ م‌ اقوامی‌ چون‌ اعراب‌ كنعانی‌ در سر زمین‌فلسطین‌ زندگی‌ می‌كردند؛ این‌ در حالی‌ است‌ كه‌ قوم‌ بنی‌ اسرائیل‌ در سال‌ 1225 ِم‌ به‌ همراه‌ حضرت‌ موسی‌ در فلسطین‌ تشكیل‌ حكومت‌ داد. بعدها حضرت‌داود و حضرت‌ سلیمان‌ دولت‌هایی‌ در این‌ سر زمین‌ به‌ وجود آوردند (كورانی‌، 80).فلسطین‌ در طول‌ سالیان‌ دراز و در جنگ‌ها، بین‌ قدرت‌ های‌ دنیا دست‌ به‌ دست‌می‌شد تا این‌ كه‌ در زمان‌ عمر، خلیفه‌ی‌ دوم‌، به‌ دست‌ نیروهای‌ اسلام‌ افتاد. ازطرفی‌ منابع‌ تاریخی‌ تأكید دارند كه‌ مسجد الاقصی‌ همچون‌ كعبه‌ از آغاز خلقت‌مكانی‌ مقدس‌ بوده‌، به‌ تدبیر و الهام‌ الهی‌ ساخته‌ شده‌ و در زمان‌ حضرت‌ داود وفرزندش‌ حضرت‌ سلیمان‌: تجدید بنا شده‌ است‌. بنابراین‌ اساساً بحث‌ وجودهیكل‌ حضرت‌ سلیمان‌ در زیر مسجد الاقصی‌' توطئه‌ای‌ بیش‌ نیست‌ كه‌ از طرف‌صهیونیست‌ها برای‌ ویرانی‌ مسجدالاقصی‌ از طریق‌ حفاری‌ها و ایجاد تونلی‌ در زیرآن‌ مطرح‌ شد (جنبش‌...،34). وقتی‌ مشخص‌ شد فلسطین‌ باید به‌ عنوان‌ وطن‌ ملی‌ یهود انتخاب‌ شود،مهاجرت‌ یهودیان‌ از اقصی‌ نقاط‌ عالم‌ به‌ فلسطین‌ آغاز شد و این‌ مهاجرت‌ در بین‌ دوجنگ‌ جهانی‌ اول‌ و دوم‌ كه‌ فلسطین‌ تحت‌ قیمومت‌ انگلیس‌ در آمد رشد شتابانی‌گرفت‌. تا این‌ كه‌ در سال‌ 1947 م‌ رقم‌ یهودی‌ ها كه‌ در گذشته‌ بسیار اندك‌ بود به‌629000 نفر و در سال‌ 1948م‌ بعد از تشكیل‌ دولت‌ یهود در فلسطین‌ به‌ 760000نفر رسید. هنوز شش‌ ماه‌ از تأسیس‌ دولت‌ یهود نگذشته‌ بود كه‌ تعداد یهودی‌ های‌مهاجر به‌ فلسطین‌ را 1001828 نفر ذكر كردند. آن‌ هنگام‌ مهاجران‌ خرید زمین‌ های‌مردم‌ فلسطین‌ را آغاز كردند. (همان‌، 9).