امام حسین (ع) هنگام خروج از مدینه و در زمان وداع با برادرش محمد بن حنفیه براى وى نوشت: «انِّى لَمْ اَخْرُجْ اَشِراً وَ لا بَطِراً ولا مُفْسِداً وَ لا ظالِماً، وَ اِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الِاصلاحِ فِى اُمه جَدِّى محمد (ص) اُریدُ اَنْ آمُرَ بِالْمَعْروفِ و اَنْهى عَنِ المُنْکَرِ و اَسیرَ بِسیره جَدِّى محمد (ص) و اَبى عَلىِّ بنِ اَبِى طالِب (ع)؛ من از روى سرمستى و گستاخى و تبهکارى و ستمگرى از مدینه خارج نشدم؛ بلکه براى اصلاح امت جدم خارج شده‌ام. مى‌خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم و به سیره جد و پدرم على بن ابیطالب (ع) عمل کنم. در مصاحبه ای که با حجت‌الاسلام والمسلمین علی قهرمانی مدیر مؤسسه ندای فطرت داشته ایم به بیان برخی علل قیام امام حسین (ع) می پردازیم. اصلی‌ترین علت قیام سیدالشهدا (ع) ـ به روایت حضرت ـ زنده کردن اسلام بود. امام حسین (ع) چرا فرمودند دنبال احیای مجدد اسلام هستم؟ آیا اسلام در آن زمان مرده بود؟ اگر مرده بود، پس آن چیزی که در جامعه ساری و جاری بود چه بود؟ در پاسخ باید گفت: حیات اسلام به معنای پیاده شدن تمام اسلام با شکل و شرایط درستش در جامعه است. نه اینکه تابلویی زیبا از اسلام به تصویر بکشیم که بدون هویت، مؤلفه و اصول باشد. ادامه مصاحبه را در لینک زیر بخوانید: http://fna.ir/dbxypo #حجت_الاسلام_علی_قهرمانی 🆔 eitaa.com/qahramani 🆔 sapp.ir/qahramani.ir