باسمه تعالی اَلا ای کوفیان ای سست عنصرهای بد کردار به نرخِ روز نان خور‌های از هر لاشه چون کفتار کجا رفت آن همه شور و شعار و نامه و دعوت؟ چه شد آن لاف‌ها و وعده‌ها؟ کو صدق در گفتار؟ عوض کردید اَجرِ آخرت را با دو مَن گندم؟! بهای یوسفِ زهراست مُشتی دِرهم و دینار؟! میان کوفه و تهران چه فرقی هست؟ حالا هم همان پَستی همان دنیاپرستی می‌شود تکرار امام امروز هم تنهاست چون ما اهل دنیاییم به یاد آوای هَل مِن ناصرش را تا ابد بسپار