مرتضی مطهری فریمانی (۱۳ بهمن ۱۲۹۸ – ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸)[۲] روحانی شیعه، استاد فلسفهٔ اسلامی و کلام اسلامی و تفسیر قرآن، عضو هیئت موتلفه اسلامی و از نظریه‌پردازان نظام جمهوری اسلامی ایران بود.[۳] وی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود[۴] و پس از انقلاب به ریاست شورای انقلاب منصوب شد.