۵》 عنایت ویژه امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به این سرزمین مهم ترین مولفه نیرومندی جامعه ایران است که بیشترین نواب عام آن حضرت در اینجا با سهم امام علیه السلام پرورش یافته اند و در طول دوران غیبت کبری هر یک به فراخور حال و ظرفیت و شخصیت علمی و معنوی و مدیریتی ماموریت و مسئولیتی را از سوی آن حضرت بر دوش گرفته و به وظیفه خویش عمل کرده و مایه پیشرفت اسلام شده اند؛ این ماموریت ها بسیار با هم متفاوتند شبیه ائمه اطهار علیهم السلام که کاملا متفاوت عمل می‌کردند؛ از حکومت علوی، صلح حسنی، قیام حسینی، ادعیه سجادی، جهاد علمی باقری و صادقی و... که حتی در سبک زندگی آن‌ها تفاوت ایجاد می‌کرده به همین سیاق نواب عام دوران غیبت نیز با توجه به مقتضیات زمان و مکان جلوه ای خاص داشته و تماما مأجور و مشکورند به تکلیف و حجت عمل کرده اند و نمره قبولی خود را از حضرت ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء گرفته اند چراکه مطیع او به عنوان مولای خود بوده و با امر و اذن او اقدام کرده اند؛ مثلا آیت الله بروجردی و امام راحل نیز از همین قاعده پیروی کرده اند هر دو مشی آن‌ها قابل تقدیر است هر چه بوده است سیره حسنی بروجردی و سیره حسینی امام راحل هر دو در اطاعت از امر مولا بوده است؛ این اعتقاد به امام غائب قائم باعث شده رهبران دینی مدنی نیرومندی پدید آیند که با رساله و وجوهات و معنویات و هدایات با مردم پیوند بخورند و با هم نیرومند شوند و اکنون نیز رهبری امت در اختیار نائبی دیگر است که مشی خود را به اذن مولایش و امر او مقاومت در مقابل استکبار قرار داده و به همین علت از حمایت آن حضرت برخوردار است لذا پیروز است و استکبار را به زانو در آورده است. امری که بدون نصرت آن حضرت امکان پذیر نبود و مردم هرگز این اعتقاد را از دست نداده اند و بلکه طبق فرمولی آسمانی مشاهده تاریخی دارند که نواب نزدیک به زمان ظهور هر چه انقلابی تر و سیاسی تر اند و این را دشمن بیشتر از دوست درک کرده و مرعوب آن است. ادامه دارد... ✍ سید صمصام الدین قوامی رئیس بنیاد فقهی مدیریت اسلامی @Qavami