آغاز امامت حسن بن علی علیه السلام ✍️ امام حسن مجتبی علیه السلام به عنوان وصی و جانشین پدرش حضرت علی علیه السلام بر فراز منبر رفت و خطبه غرّایی ایراد کرد. آن حضرت در فرازی از خطبه‌اش فرمود: در شب گذشته مردی رخت از جهان بست که هیچ یک از پیشینیان در انجام وظیفه، بر او پیش دستی نگرفتند و آیندگان هم نتوانند پا به پای او به کارهای خویش بپردازند. او در رکاب پیامبرخدا صلّےالله‌علیه‌وآله پیکار می‌کرد و در پاسداری از او، از خودگذشتگی نشان می‌داد و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله وی را پرچم دار خود قرار می‌داد و جبرئیل از طرف راست و میکائیل از جانب چپ از او نگهبانی می‌کردند و او از میدان نبرد باز نمی‌گذشت تا خدای متعال به کمک او لشکر اسلام را پیروز می‌ساخت. علی علیه السلام در شبی از دنیا رفت که در آن شب عیسی به آسمان صعود کرد و یوشع بن نون، وصی موسی درگذشت. وی درحالی جهان را وداع گفت که برای خویش سیم و زری باقی نگذاشت. در این هنگام، گریه گلوگیر امام حسن مجتبی علیه السلام شد و شروع کرد به گریستن و مردم نیز با او همآوا شده و مسجد اعظم کوفه، یک پارچه گریه و ناله شد. آن حضرت سپس خطبه‌اش را ادامه داد و درباره خودش نیز مطالبی فرمود و در پایان با این جملات، سخنرانی‌اش را به پایان رسانید: أنا من اهل بیت فرض الله مودّتهم فی کتابه، فقال تعالی: "قُلْ لا أسئَلُکُمْ عَلَیْهِ أجْراً اِلاّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی و مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَهً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْناً"، فالحسنه مودّتنا اهل البيت عليهم السلام. شهادت #امام_علی علیه السلام #امام‌حسنِ‌مجتبی عليه السلام @Qavami