🔰 *غذای روح از سفره مهمانی خدا* انتخاب ازجزء هفتم ✅رحمت قطعیِ خدا وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ..(انعام/۵۴) دستور خدا به پیامبر این است ؛ در مواجه با مردم ، به آنان بگو : سلام بر شما (به نظر میرسد این‌ سلام از طرف خداست و نه پیامبر ) خدای تان بر حقیقت بی انتهاء خویش "رحمت" را قرار داده ... یک سوال وجدانی که پایگاه معرفتی دارد مطرح است ؛ آیا توانسته ایم در همه لحظات خدا را خدای رحمت ببینیم؟ در عبادات ، در بازار و کسب، در تحصیل و ازدواج، در جامعه و خانواده و....،؟ اولین نشانه و برکت این دید عرفانی ؛ آرامش در کل زندگی و در عین حال  شور شعف و محبت بخدا و اطمینان به آینده می باشد . همه ضعف امروز مردمان ما در این زمانه را ، باید در این  نقطه جستجو کرد‌. پیامبراسلام که از همه پیامبران بیشتر آزار و اذیت دید ، اما یک جا نفرمود ؛ "ای کاش... ای دریغ....." ! چون دل بسته رحمت الهی بود. این راه برای ما هم باز است. ✅ فقط ظلم نکنیم .... الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَـئِكَ لهم الامن...(انعام۸۲) اهل ایمان اگر ظلمی به کسی روا نداشته باشند در امنیت خواهند بود. چقدر آیه ی کوتاه و گویایی. ما جملگی اهل ایمانیم فقط باید همه همت را بر این گماریم که "ظلم" نکنیم. ظلم به حضرت رب العالمین ظلم به سفراءالهی و هادیان هدایت تا ظلم به همسر ظلم به فرزند ظلم به والدین ظلم به خواهر وبرادر ظلم به یکایک اقوام ظلم به همسایه ظلم به شریک و کارفرما و کارگر ظلم به دوست ظلم به همنشین ظلم به هر مومن بلکه هر مسلمانی ظلم به هر انسانی با هر دین وآیینی تا ظلم به هر حیوانی ظلم به محیط زیست . و از همه ظلم ها بالاتر بر اساس نهج البلاغه ظلم والیان و مسئولان  بر شهروندان میباشد که خود نوشته مجزایی می طلبد. اگر پرونده عمر انسان از ظلم خالی باشد ، همه ی امنیت دنیوی و اخروی شامل است. ✅ اهانت به معتقدات دیگران وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ ...(انعام/۱۰۸) راه زیبایی قرآنی برای حفظ مرزهای اعتقادی و ارزشی این است که هیچ گاه هیچ مسلمانی بخود اجازه اهانت به اعتقادات دیگران را ندهد. متاسفانه در جامعه ما خیلی راحت افراد ، به مقدسات و یا معتقدات دیگران بدلیل قبول نداشتن آن باورها ، شروع به اهانت میکنند. این اهانت در واقع ، اهانت به اعتقادات و تشیخص خود اهانت کننده است چرا که خود اوست که راه اهانت را باز نموده. بیاییم به این آموزه قرآنی توجه کنیم و در درگیری های فکری و سیاسی و خانوادگی و محلی ، به اعتقادات و نقطه نظرات دیگرانی که مثل ما فکر نمیکنند اهانت نکنیم تا حرمت دیدگاه ما هم ، حفظ شود .