از سوی ديگر فراگيران با مشكلات ويژه يادگيری تفاوتهای فردی آشكاری هم در حوزه‌هاي رشدی نظير: حافظه، توجه، ادراك، تفكر … و هم در حوزه‌های تحصيلی (درسی ) نظير: خواندن، نوشتن و … از خود نشان می دهند. اينگونه فراگيران در حيطه‌های رشدی قادر به پردازش اطلاعات، درك و تعبير و تفسير و واكنش مناسب در برابر محركات نيستند كه اين نارسايی تحولی ،بسترمناسبی براي رشد اختلالات تحصيلی (درسی) محسوب می شود.اگرچه وجود موانع در انجام موفقيت آميز مهارت های يادگيری حافظه ای تكيه بر موانع وعدم آشنايی در بكار گيری راهبرد های يادگيری دارد نه نقص در توانايی يادگيری دانش آموز .ونكته‌ای كه بسيارحائز اهميت می باشد اين است كه اگر بتوانيم دانش‌آموزانی را كه در خطر ابتلای به اختلالات ويژه يادگيری هستند تشخيص دهيم ممكن است قادر باشيم از بروز اين اختلالات جلوگيری وپيشگيری كنيم.
آموزگار:زهره عباسی