💠روز خود را با #یک_جرعه_نور آغاز کنیم تفسیر مختصر سوره مبارکه یونس. آیه ۵۹ 🔹نكته‌ها: نمونه‌هايى از تحريم‌هاى بى‌دليل مشركان، در آيه‌ى ۱۰۳ سوره مائده بيان شده است: «مٰا جَعَلَ اَللّٰهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَ لاٰ سٰائِبَةٍ وَ لاٰ وَصِيلَةٍ وَ لاٰ حٰامٍ‌» آنان سهمى از كشاورزى خود را براى بت‌ها و بتكده‌ها قرار داده و بر خود حرام مى‌كردند و يا آنچه را در شكم حيوانات بود، براى مردها حلال و براى زنان حرام مى‌دانستند؛ «وَ قٰالُوا مٰا فِي بُطُونِ هٰذِهِ اَلْأَنْعٰامِ خٰالِصَةٌ لِذُكُورِنٰا وَ مُحَرَّمٌ عَلىٰ أَزْوٰاجِنٰا» امّا قرآن همه‌ى اينها را افترا بر خداوند و ناروا مى‌داند. «عَلَى اَللّٰهِ تَفْتَرُونَ‌» 🔹پيام‌ها: ۱. قانون اصلى و كلّى در خوردنى‌ها حلال بودن است، مگر آنكه حرمت آن از طريق وحى ثابت شود. «مٰا أَنْزَلَ اَللّٰهُ لَكُمْ‌» ۲. رزق، از سوى خدا نازل مى‌شود. «أَنْزَلَ اَللّٰهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ‌» ۳. در احكام شرع نبايد از شارع جلو افتاد، چنانكه حرام خدا را نمى‌توان حلال كرد، حلال‌ها را هم نمى‌توان حرام شمرد. «فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرٰاماً وَ حَلاٰلاً» ۴. تشريع و قانون‌گذارى، مخصوص خداوند است. «آللّٰهُ أَذِنَ لَكُمْ‌» ۵. كسانى كه «ولايت تشريعى» دارند، با اذن الهى مى‌توانند چيزهايى را حلال يا حرام كنند. «آللّٰهُ أَذِنَ لَكُمْ‌» ۶. وضع قانونِ بدعت‌آميز و آن را به خدا نسبت دادن، جرم است. «فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرٰاماً وَ حَلاٰلاً ، عَلَى اَللّٰهِ تَفْتَرُونَ‌» ۷. قرآن، عادات و رسوم غلطى را كه ريشه در وحى و اذن خدا ندارد، محكوم مى‌كند. «عَلَى اَللّٰهِ تَفْتَرُونَ‌» @qoran_farrokhi