«نکاتی از آیات صفحه ۳۰۲ قرآن کریم» 💠 جدایی اگر با كسى تضادّ فكرى داريم و يكديگر را درك نمى كنيم، بى آنكه مقاومت كنيم از هم جدا شويم. «فلا تصاحبنى» سه بار آزمايش و مهلت دادن، براى شناخت خصلت ها كافى است.«اِن سئلتك عن شى ء بعدها» دربارۀ عملكرد خود، رأى منصفانه بدهيم(موسى مسئوليّت بى صبرى خود را بر عهده گرفت). و وقتى از كسى جدا مى شويم، ادب را مراعات كنيم. «فلا تصاحبنى قد بَلغتَ من لدنّى عُذرا» و البته هر جدايى، نشانۀ كينه وعقده و غرور وتكبّر نيست. «قدبَلغتَ من لدنّى عذراً» 💠 ظاهر حوادث و باطن آنها حوادث ظاهرى، گاهى جنبۀ باطنى هم دارد. «تأويل مالم تستطع عليه صبراً»گاهى دليل گرفتار شدن مؤمنين به بعضى ناگوارى ها، حفظ ايمان و عقيده خود آنان است؛ و اگر خداوند چيزى را از مؤمن گرفت، بهتر از آن را به او مى دهد. «يبدِلهما ربّهما خيراً منه» خداوند به پدر و مادر با ايمان، عنايت خاص دارد؛ و گاهى جسم بايد فداى فكر بشود(مرگ فرزند، بهتر از آن است كه بد عاقبت و موجب فساد و طغيان شود.) «ابواه مؤمنين خشينا ان يرهقهما» ✍ روابط‌عمومی قرآن دلان 🔹 @qurandelan