«نکاتی از آیات صفحۀ ۴۵۵ قرآن کریم»
💠
قرآن مبارک
«مبارك» به چيزى گفته مى شود كه فايده و خير آن، رشد و فزونىِ زياد و ثابت داشته باشد.
قرآن از منبع مبارك است. «تبارك الّذى»
در شب مبارك نازل شده است. «فى ليلة مباركه»
در مكان مبارك نازل شده «ببكة مباركا»
و خودش نيز مبارك است. «كتاب... مبارك»
سيماى قرآن در اين آيه ترسيم شده است:
الف) متن آن نوشته شده است«كتاب»
ب) از سرچشمه ى وحى و علم بى نهايت الهى است«انزلناه»
ج) گيرندۀ آن پیامبر است«اليك»
د) محتوايش پر بركت است«مبارك»
ه) هدف از نزول، تدبّر در آن است«ليدّبروا»
و) علم و آگاهى به نكات و معارف آن، مقدّمۀ حركت معنوى و قرب به خداست«ليتذكّر»
ز) كسانى اين توفيق را خواهند داشت كه خردمند باشند«اولواالالباب»
💠
اهمّيت قرآن و تدّبر در آن
* كسى كه در آيات قرآن تدبّر نكند سزاوار تحقير الهى است. «أفلا يتدبّرون القرآن ام على قلوب اقفالها»(محمّد،۲۴)
* عالم ربّانى كسى است كه سروكارش با تحصيل و تدريس قرآن باشد. «... كونوا ربانيين بما كنتم تعلمون الكتاب و بما كنتم تدرسون»(آل عمران،۷۹)
* كتاب آسمانى را بايد با جدّيت گرفت. «خذ الكتاب بقوّة»(مريم،۱۲)
* كسانى كه قرآن را مهجور كردند، در قيامت مورد شكايت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله قرار مى گيرند. «و قال الرسول يا ربّ ان قومى اتخذوا هذا القرآن مهجورا»(فرقان،۳۰)
* حضرت على عليه السلام فرمود: قرآن دريايى است كه هيچ كس به قعر آن نمى رسد. «بحراً لا يدرك قعره» (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸)
✍
روابطعمومی قرآن دلان
🔹
@qurandelan