«نکاتی از صفحۀ ۵۵۱ قرآن کریم» 💠 گفتار و علم بدون عمل عمل نكردن به گفتار، گاهى به خاطر ناتوانى است و گاهى از روى بى اعتنايى، كه اين مورد توبيخ است. مشابه اين توبيخ را در آيه «أتأمرون النّاس بالبرّ و تنسون أنفسكم»(بقره،۴۴) مى خوانيم. عالم بى عمل، به درخت بى ثمر، ابر بى باران، نهر بى آب، زنبور بدون عسل، سوزن بدون نخ و الاغى كه كتاب حمل مى كند، تشبيه شده است. به گفته مفسّران، شأن نزول آيه درباره كسانى است كه خواهان جهاد بوده ولى همين كه فرمان جهاد صادر شد، بهانه تراشى و عذرخواهى كردند. البتّه محتواى آيه مربوط به تمام كسانى است كه شعار مى دهند ولى عمل نمى كنند. بنابراین ايمان بايد با عمل و صداقت همراه باشد وگرنه مستحقّ سرزنش و توبيخ است. (تمام آيه) همچنین قبل از اين كه انتقاد كنيد، به بيان نقاط مثبت بپردازيد. شما كه ايمان داريد، چرا عمل نمى كنيد؟«يا ايها الّذين آمنوا... لِمَ... لا تفعلون» و يكى از روش هاى تربيت، توبيخ بجا و به موقع است«لم تقولون ما لا تفعلون» و وفاى به عهد، واجب و خلف وعده، از گناهان كبيره است«كبر مقتاً» و چه زشت است كه تمام هستى در حال تسبيح خداوند باشند«سبّح للّه» ولى انسان با سخنان بدون عمل، خداوند را به غضب آورد«كبر مقتاً عند اللّه» زیرا که گفتار بدون عمل، خطرناك است«كبر مقتاً عند اللّه ان تقولوا ما لاتفعلون» (كلمات «كبر»، «مقتاً» و «عنداللّه»، نشان از خطرناك بودن موضوع است) و اگر امروز كار شما با وعده ها و شعارهاى دروغين حل شود، اما نزد خداوند وضع خطرناكى خواهيد داشت. «كبر مقتاً عند اللّه...» ✍ روابط‌عمومی قرآن دلان ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄ 🆔 @QuranDelan ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄