«نکاتی از صفحۀ ۵۸۵ قرآن کریم» 💠 از آفرینش انسان در این جهان تا زنده شدن مجدد در آن جهان آفريدن، دليل قدرت و اندازه گيرى، دليل حكمت است. «خلقه فقدّره» و آفرينش انسان تصادفى نيست، بلكه از روى حساب و كتاب و تقدير و اندازه گيرى است. «فقدّره» پس به آفرينش خود از نطفه ناچيز بنگريد تا از كفر و غرور دست برداريد. «من نطفة خلقه» زیرا انسانِ كافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قتل الانسان ما اَكفره» و در شيوه تبليغ گاهى بايد براى گروهى تند سخن گفت. «قتل الانسان» همچنین خداوند با آسان كردن راه تكامل، اتمام حجت كرده است. «ثم السبيل يَسّره» و با آسان بودن راه شناخت حق و پيمودن آن، چرا گروهى بى راهه مى روند؟ «قتل الانسان ما اكفره... ثم السّبيل يَسّره» زیرا انسان داراى استعدادهاى زيادى است كه با پيمودن راه حق به تكامل مى رسد. «ثم السّبيل يَسّره» پس انسان كه مرگ و قبر را مى بيند، چرا سرسختى مى كند؟ «قتل الانسان ما اكفره... ثم اماته فَاقبره» و معاد، جسمانى است. «اقبره... انشره» يعنى همان را كه در قبر برد، بيرون آورد. و با اينكه راه باز و حركت آسان است، امّا گروهى وامانده اند. «ثم السّبيل يسّره... لمّا يقض ما امره» دیگر اینکه: توحيد و نبوت و معاد در كنار يكديگر مطرحند. «خلقه - السّبيل يسّره - انشره» و زمان وقوع قيامت تنها در اختيار خداست. «اذا شاء انشره» و تمام كارها در حقيقت منسوب به اوست. «اماته فاقبره» و انسان نیز از ابتدا تا انتها تحت تدبير و در دست اوست. «خلقه - اماته - انشره» ✍ روابط‌عمومی قرآن دلان ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄ 🆔 @QuranDelan ┄┅┅┅❅ 🇮🇷 ❅┅┅┅┄