بسم الله الرحمن الرحیم 🌼🌸🌼موضوع: وضع‌ام خوب شده، نه از لطف خدا که به برکت کاربلدی و دانش خودم بوده!🌼🌸🌼 فَإِذَا مَسَّ ٱلْإِنسَٰنَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلْمٍۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ٤٩ قَدْ قَالَهَا ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَآ أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ٥٠ پس هرگاه انسان را زیانی رسید، ما(یعنی خدا) را صدا زد؛ سپس هرگاه او را از جانب خودمان، نعمتی بخشودیم، گفت: «جز این نیست که آن(نعمت) از جهت آگاهی و کاردانی به من داده شد»؛ ولی این آزمونی است، اما بیشتر آنان نمی‌دانند؛ بتحقیق این را کسانی که قبل از آنها هم بودند، گفتند؛ ولی آنچه را به دست آورده بودند، سودی برایشان نداشت و آنان را از عذاب بی‌نیاز نکرد. سوره‌ی مبارکه‌ی زمر، آیات 49 و 50 ف‍‌َ: پس، درنتیجه؛ إِذا: هر گاه، هنگامی که؛ مَسَّ: تماس گرفت، برخورد؛ الْإِنْسانَ: انسان، آدمی؛ ضُرٌّ: ضرر، خسارت؛ دَعا: خواند، دعا کرد، صدا زد؛ نا: ما؛ ثُمَّ: سپس؛ خَوَّلْنا: بخشودیم، کرامت کردیم؛ هُ: او؛ نِعْمَةً: نعمت؛ مِنْ: از؛ قالَ: گفت؛ إِنَّما: جز این نیست که؛ أوتیتُ: به من عطا شد، به من داده شد؛ هُ: آن؛ عَلیٰ: بر؛ عِلْمٍ: علم، آگاهی، دانش؛ بَلْ: بلکه؛ هِیَ: او؛ فِتْنَةً: فتنه، فریب، آزمایش؛ لٰکِنَّ: ولی، اما؛ أَکْثَرَ: بیشتر، اکثر؛ هُمْ: ایشان؛ لایَعْلَمونَ: نمی‌دانند؛ قَدْ: بتحقیق، قطعا؛ ها: آن، او؛ الَّذینَ: کسانی که؛ قَبْلِ: قبل، پیش‌تر؛ ما أَغْنیٰ: بی‌نیاز نکرد؛ عَنْ: از؛ ما: آنچه؛ کانوا یَکْسِبونَ: به دست می‌آوردند، کسب می‌کردند. طرح ضحی(تعمیق فرهنگ و معارف اجتماعی قرآن) https://www.instagram.com/quranicmessages نظر، پیشنهاد، انتقاد: @yazdanibakhsh