#ترجمه (بهرامپور)
17 - ما آنها (مشرکان) را گرفتار و مبتلا کردیم، همان گونه که باغداران را گرفتار ساختیم، آنگاه که سوگند خوردند که: صبحگاهان آن [میوههای باغ] را [دور از چشم مستمندان] خواهیم چید
18 - و استثنا نکردند (ان شاء اللّه نگفتند)
19 - پس بلایی فراگیر از جانب پروردگارت آن باغ را فراگرفت در حالی که آنها خواب بودند
20 - پس آن [باغ] همچون زمین بایر گردید
21 - سپس صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند
22 - که بامدادان به سوی کشت خویش روید اگر میوه چینید
23 - پس به راه افتادند و آهسته به هم میگفتند:
24 - [مواظب باشید] که امروز فقیری در آن جا بر شما وارد نشود
25 - و به وقت صبح با قدرت بر منع [مستمندان] بیرون شدند
26 - پس همین که آن [باغ سوخته] را دیدند گفتند: محققا ما راه گم کردهایم
27 - بلکه ما محروم شدگانیم [و همه چیز را از دست دادهایم]
28 - عاقلترشان گفت: آیا به شما نگفتم: چرا [خدا را] تسبیح نمیگویید!
29 - گفتند: پروردگار ما منزه است، ما واقعا ستمگر بودهایم
30 - پس بعضی بر بعضی روی کرده یکدیگر را ملامت میکردند
31 - گفتند: ای وای بر ما! در حقیقت ما سرکش بودهایم
32 - امید است که پروردگارمان بهتر از آن را به ما عوض دهد، [زیرا] ما به پروردگارمان روی آوردهایم
33 - عذاب [دنیا] چنین است، و عذاب آخرت قطعا بزرگتر است اگر میدانستند
34 - همانا برای پرهیزکاران نزد پروردگارشان بهشتهای پرناز و نعمت است
35 - پس آیا ما مطیعان را چون بدکاران قرار میدهیم!
36 - شما را چه شده است! چگونه داوری میکنید!
37 - آیا شما را کتابی است که [این حکم را] در آن میخوانید،
38 - که هر چه را شما انتخاب کنید از آن شماست!
39 - آیا شما را تا روز قیامت بر عهدهی ما پیمانهای مؤکدی است که هر چه شما حکم کنید حق شما باشد!
40 - از آنها بپرس: کدامشان ضامن این [ادعا] یند!
41 - آیا شریکانی دارند! پس باید شریکان خود را بیاورند اگر راست میگویند
42 - روزی که کار [بر کافران] سخت و دشوار شود و آنها [به تمسخر] به سجده فرا خوانده شوند ولی نتوانند
@qurantehran