حاج احمد همیشه یک دفترچه همراه داشت نکاتی که به ذهنش می‌رسید، می‌نوشت. حتی اگر پای تلویزیون نشسته بود و نکته مهمی را می‌شنید که ما فکر می‌کردیم به سپاه ربطی ندارد با دقت تمام گوش می‌کرد و با جزئیاتش می‌نوشت! وقتی سئوال می‌کردیم این موضوع چه ربطی به سپاه دارد می‌گفت:«این یک طرحی است که اگر ما در سپاه روی آن کار کنیم، خوب است» نوشته‌ها معمولاً دو الی سه سطر بود . خوبی دفترچه این بود که اگر ابهامی در مسئله‌ای داشت یا نکته‌ای به ذهنش نمی‌رسید، سراغ دفترچه‌می‌رفت و آن را پیدا می‌کرد.حتی اگر در حین صحبت‌های فردی مطلبی توجه‌اش را جلب می‌کرد، وقتی آن فرد می‌رفت سریع مطلب را یادداشت می‌کرد. می‌بینید شهدا چقدر شبیه هم‌اند. رفتارشان، کردارشان و حتّی اون لبخندی که گوشه‌ی لبشون نشسته همه بوی گل محمّدی میدن. شهید سیدبیوک خلیلی هم این‌طور بودند. تا ورق به ورق پای رشادت‌هاشون ننشینیم و از همرزمانشون نشنویم؛ نمی‌فهمیم که چه ذخایر معنوی عظیمی در ایران‌مان هست. خاک پای خانواده‌های‌ شهداییم. برای سلامتی مادران و پدران شهدا یک صلوات شهید پسند! #بصیرت‌حسینی