🔰زنِ جامعه پرداز (1) الگوی نقش آفرینی زن مسلمان ایرانی در ساحت اجتماعی 📍قسمت دوم 🔰جامعه ولایی؛ کارخانه انسان سازی 🔸«مسئله‌ای که امروز ما اینجا مطرح می‌کنیم، مسئله‌ای است به نام ولایت. مسئله ولایت، به آن صورتی که ما مطرح می‌کنیم و از قرآن استنباط می‌کنیم، غالبا کمتر مطرح می‌شود. البته کلمه ولایت با گوش شیعه آشناست. مسئله‌ای به نام ولایت، با قداست و احترام تمام و با آرزوی تامین چیزی به نام ولایت توأم است. 🔸 ما همیشه به عنوان شیعه خود را دارای ولایت می‌دانیم. بنده درباره این کلمه خیلی از ریشه می‌خواهم حرف بزنم. ولایت را از قرآن می‌کشیم بیرون، استنباط و استخراج می‌کنیم و می‌بینید که چه اصل مدرنِ مترقیِ جالبی است اصل ولایت، و یک ملت، یک جمعیت، پیروان یک فکر و یک عقیده، اگر دارای ولایت نباشند، چطور بی‌خودی ول‌معطلند. در سایه این بحث به خوبی می‌شود فهمید که چرا کسی که ولایت ندارد، نمازش، نماز و روزه‌اش، روزه و عباداتش، عبادت نیست.» «مسئله ولایت در دنباله بحث نبوت است؛ اگر ولایت نباشد، نبوت هم ناقص می‌ماند.» «پیغمبر خدا برای چه می‌آید؟ برای به تکامل رساندن انسان. از چه راهی و از چه وسیله‌ای پیغمبر استفاده می‌کند برای ساختن انسان؟ مدرسه درست می‌کند؟ مکتب فلسفی درست می‌کند؟ پیغمبر صومعه و جایگاه عبادت درست می‌کند؟ نه! 🔸پیغمبربرای ساختن انسان، کارخانه انسان‌سازی درست می‌کند. پیغمبر ترجیح می‌دهد که ده سال، بیست سال، دیرتر موفق بشود؛ اما آنچه می‌سازد، یک انسان، دو انسان و بیست تا انسان نباشد؛ کارخانه انسان سازی درست کند که به طور خودکار انسانِ‌کاملِ پیغمبر پسند تحویل بدهد.» 🔸«کارخانه‌ی انسان‌سازی چیست؟ کارخانه انسان‌سازی، جامعه و نظام اسلامی‌است. اینجا آن نقطه‌ی پیچ، نقطه اساسیِ توجه و تکیه حرف است. همه می‌گویند پیغمبر، انسان می‌خواهد بسازد، همه می‌گویند پیغمبر برای تعلیم و تربیت می‌آید و همه این را می‌فهمند؛ آنچه باید فهمید، آنچه که با دقت باید فهمید، این است که پیغمیر یکی یکی گوش انسان‌ها را نمی‌گیرد به یک کنج خلوتی ببرد، در گوششان زمزمه مهر خدا بنوازد. پیغمبر‌ها مکتب علمی و فلسفی تشکیل نمی‌دهند تا یک مشت شاگرد درست کنند، این شاگرد‌ها را بفرستند تا مردم را در اقطار عالم هدایت کنند. پیغمبر کارش از این قرص و قائم‌تر، استوارتر و ریشه‌دارتر است. چه کار می‌کند؟ یک کارخانه‌ای که از آن کارخانه جز انسان بیرون نمی‌آید، می‌سازد و آن کارخانه، جامعه‌ی اسلامی است.» 🔸 «پیغمبر وقتی که می‌آید، برای اینکه بتواند جامعه‌ی مورد نظررا که همان کارخانه انسان‌سازی است، تشکیل بدهد؛ برای این کار احتیاج دارد به یک جمع به هم‌پیوسته‌ی متحد، دارای ایمان راسخ، از اعماق قلب مومن و معتقد به این مکتب، با گام استوار، پویا و جویای آن هدف.» 🔸«یک عده و یک جبهه را پیغمبر به وجود می‌آورد، این‌ها در میان چه جامعه‌ای دارند زندگی می‌کنند؟ در میان جامعه جاهلی. مثلا مسلمانان صدر اسلام در میان جامعه جاهلی مکه. اگر بخواهند این جریان باریک، که با نام اسلام و مسلمین به وجود آمده، در میان آن جامعه‌ی جاهلیِ پر تعارض و پر زحمت باقی بماند، اگر بخواهد همین جمعیت و همین صف و همین جبهه نابود نشود، از بین نرود، هضم نشود، حل نشود، بایستی این عده مسلمان را مثل پولاد آبدیده به همدیگر بتابند. این مسلمان‌ها را باید آن‌چنان به هم متصل و مرتبط کنند که هیچ عاملی نتواند این‌ها را از یکدیگر جدا کند. باید این‌ها را هر چه بیشتر به‌هم بچسبانند، هر چه بیشتر به هم بجوشانند و گره بزنند. 🔸 مثل چه؟ مثل یک عده کوهنوردی که از یک راه صعب العبور کوهستانی دارند عبور می‌کنند. ده نفر آدم در میان برف‌ها، عصا‌ها به دست، در این راه باریک و پر از خطر، باید این راه را، این پیچ و خم را، این گردنه را طی کنند تا برسند به قله کوه. به این‌ها گفته می‌شود به هم بچسبید، کمربند‌هایتان را به‌هم ببندید. جدا جدا و تک تک حرکت نکنید که اگر تنها ماندید، خطر لغزیدن هست؛ این حالت به‌هم‌بستگی شدید کوهنوردان، نشان دهنده و نمایشگر حالت به‌هم‌بستگی و و جوشیدگی شدید مسلمانانِ آغاز کار است. این به‌هم‌بستگی یک اسمی دارد یا نه؟ بله؛ این نام، ولایت است. ولایت.» 🔸 هنگامی یک جامعه لباس تقوا بر تن می‌کند که تار(رشته طولی) و پود(رشته عرضی) ولایت در آن جامعه تابانده شود. ولایت طولی همان امامت است؛ امامتِ امام زمان(عج) و در طول آن امامتِ ولی فقیه جامعه و ...؛ ولایت عرضی نیز شامل سه پیوند «اخوت»، «خویشاوندی» و «همسایگی» است. 🔸 @radio_banoor