▫️ در مشّایه مسیر مشایه چه استعاره‌ی زیبایی از معنای زندگی است برای کسانی که معنا را دریافته‌اند، نه آن پوچ‌گراهای ندانم‌گرا. سختی‌ها و رنج‌های زیاد در عین نعمت‌های فراوان و عنایات بی چشم‌داشت. ولی در نهایت آنچه همه این رنج و لذت‌ها را معنا می‌دهد حضور در بر حضرت عشق علیه السلام است. اگر بی تحمل سختی به درگاهش بار می‌یافتیم، لذت عشق و عاشقی را نمی‌یافتیم؛ و اگر همه راه پر از شیرینی می‌شد اما آن هدف نهایی نبود تمام مسیر بی معنا می‌شد. پوچیِ "از مسیر لذت ببر" اینجا محسوس‌تر و ناهنجاری مسیر بی مقصد اینجا معلوم‌تر است؛ این همه مرد و زن و‌ کودک و جوان و پیر و سالم و مریض و لنگ و لوک در بیابان افتاده‌اند که چه؟ که چهارتا فلافل و شربت رايگان بخورند و وقتی هم به استراحت بپردازند؟ مسیرِ بی‌مقصد حماقت است و مقصد بی‌مسیر قدرش دانسته نمی‌شود. تا دلتون بخواد نکات ریز و درشت معنای زندگی در این مسیر ریخته است. یک ذهن پرسش‌گر می‌خواهد و یک جان تشنه معنا. 🎙رادیو سایه‌بان @radiosayeban