@abalfazleeaam پس‌از پرسش تو، بشیر آرزو کرد که ای‌کاش نامش بشیر نبود! اکنون او باید پاسخ می‌داد. سرش را که بالا گرفت، رنگ رخسار و شکستگی چهره‌اش تو را بیشتر مضطرب کرد. با زحمت بسیار و شکسته شکسته گفت: "ای ام‌البنین خداوند صبرت دهد ماه زیبایت عباس کشته شد!" ابروانش را گره کردی نفس گرفتی و پرسیدی: " ای بشیر آنچه گفتی پاسخ من نبود. از حسین بگو!" گفت: " ای ام‌البنین یکایک پسرانت کشته شدند! دیگر ای مادر پسران،برایت پسری نمانده‌است." آنگاه خروشیدی،بغض‌آلود و با صلابتی حیدری زبان گشودی که: "همه فرزندان من و هر که زیر آسمان کبود است فدای حسین. پاسخ مرا بده؛ از حسینم خبر داری؟" ناشکیب و بی‌تاب خروشیدی و با نوای حزن‌انگیز پرسیدی: "همه فرزندان من و هر که زیر آسمان کبود است فدای حسین. پاسخ مرا بده؛ از حسین خبری داری؟" چشمانش به لرزه درآمد و تو دیدی که چگونه بیچاره شد! و سربه‌زیر و با صدایی بغض‌آلود و لرزان گفت: "مولایت حسین را با لب‌تشنه به شهادت رساندند!" منبع: کتاب ماه تمام من،مرتضی اهوز با تلخیص 1400/8/28 @abalfazleeaam @asheghe__karbala https://www.instagram.com/p/CWdpBn8okZN/?utm_medium=share_sheet