دنیایی حرف در یک «کوتاه نوشتۀ اربعینی» مراقب غلبۀ تشیع مناسکی بر معرفتی باشیم! 🖊محمدعلی رنجبر در این «کوتاه نوشته» به خوبی می توان تفاوت میان تشیع مناسکی با تشیع معرفتی را دید! خوب دقت کنید چند کلیدواژه دارد «توجه و توسل» «تامل و تفکر» «هدف شناسی و جایگاه شناسی» «توفیق و هدایت برای رسیدن به آن هدف و جایگاه دست یافتنی» «ثبات قدم داشتن تا رسیدن!» تشیع مناسکی در طول یک سال از «اربعین فعلی تا اربعین بعدی»، تنها با «توسلات مناسبتی»، «بی توجه به تامل و تفکر»، «بی شناخت نسبت به هدف و جایگاه»، «بدون عنایت به هدایت در آن هدف و جایگاه»، ایستا و ساکن می ایستد و گناه پشت گناه می کند و با طاغوت و منکرات به راحتی کنار می آید، آنوقت موقع اربعین خودش را به «مشایه» میرساند و گریه و ضجه میزند تا در دنیا بخشیده و در عقبی شفاعت شود! همین و بس! و این کار همیشگی اش به «درازنای تاریخ» تشیع بوده تشیع مناسکی هزینه نمی پردازد و دنبال راحتی است و آنقدر امام و راه و مرامش را «قدسی و دست نایافتنی» می کند که خودش را راحت کند راحت از هر تامل و تفکر و تلاش و مجاهدتی عاشورایی خداوند بر علو درجات مرحوم آیت الله شاه آبادی بیافزاید در آسیب شناسی جامعه شیعی اولین آسیب را غرور به «حقانیت و شفاعت» می دانن که منشا تحویل میدان به دشمن و اکتفا به اسلام انفرادی شده است! و هنوز این بلیه وجود دارد مخصوصا در بین جوامع عربی مثل عراق شیعی! هنوز نتوانسته اند از تشیع مناسکی عبور و به تشیع معرفتی ورود کنند و این از آثار سوء «تفکر نجفی» بر حوزه معرفتی آنجاست انسان ناگاه یاد قلوبهم معکم و سیوفهم علیکم می افتد یعنی عشق قلبی بسیار دارند اما این عشق و توسل هنوز به تفکر و تامل تبدیل نشده و نسبت به یزیدیان و طاغوت های زمانه یعنی آمریکا حساس و متبری نیستند! و اربعین و این کوتاه نوشته رهبری عزیز فرصت خوبی است که گفتمان تشیع معرفتی را بر تشیع مناسکی در برخی فرهنگها وجوامع شیعی، غلبه دهیم امید که توجه و توسل را مثل چشمه ساری شوینده صیقل دهند دل و قلبمان قرار دهیم و آنوقت آماده تفکر و تامل و سپس تولی و تبری عملی نسبت به راه و مرام علوی قرار دهیم. با کانال بینش راهبردی همراه باشید. 🆔 @Binesh_Rahbordi