بدین ترتیب درست در زمانی که امام(ره) در پاریس رهبری انقلاب را در دست داشتند و روز به روز در داخل کشور زبانه‌های انقلاب شعله ور می‌شد و شاه به آخر خط رسیده بود، برخی از افراد همین گروههای میانه‌رو به دیدار امام(ره) می‌رفتند و خواستار آن بودند که با توجه به این که رژیم شاه تضعیف شده و با ایجاد فضای باز سیاسی و فعالیت کردن در حیطه قانون اساسی، شرایط مطلوب ایجاد شده است،هدف مبارزه به احیای مشروطیت محدود شود.
مهدی بازرگان معتقد بود، بهتر است جهت مبارزه انقلاب ایران به سمت استبداد باشد و نهادهای سابق حفظ شود.پس از آن شخصیتهای دیگری نیز در دیدار با امام(ره) به‌دنبال میانجیگری و سازش بودند. شاید یکی از مهمترین شخصیتهای مهم سیاسی که سعی داشت در دیدار با امام(ره) نقش میانجی را ایفا کند، سید جلال‌الدین تهرانی بود. وی به عنوان رئیس شورای سلطنتی انتخاب شدکه در آخرین روزهای عمر رژیم پهلوی برای حفظ حکومت شکل گرفت. سید جلال‌الدین تهرانی برای ملاقات با امام خمینی وارد پاریس شد اما امام(ره) شرط استعفا از ریاست شورای سلطنت را برای دیدار و مذاکره با وی اعلام کرد. تهرانی هم با این امر موافقت نمود و استعفا داد و با این کار و قاطعیت امام(ره) ضربه مهلک دیگری به رژیم پهلوی وارد شد.
رهبری قاطع امام خمینی(ره) و سازش‌ناپذیری گروههای انقلابی
در مقابل گروههای میانه‌رو، گروههای انقلابی و مذهبی به رهبری امام خمینی(ره) وجود داشتند که در زمان اوج گیری انقلاب حاضر به سازش با رژیم پهلوی نبودند. این در حالی است که امام خمینی به عنوان رهبر انقلاب اسلامی در ابتدای فعالیت سیاسی خود خواهان انقلاب نبود و در نخستین سالهای مبارزه تلاش می‌کرد تا شاه را مجاب به رعایت قانون کند و در سیاستهای خود به اسلام توجه داشته باشد. این امر در اندیشه امام خمینی به خوبی دیده می‌شود.
امام(ره) در ابتدا به‌دنبال سروسامان دادن هویت دینی جامعه بود و معتقد بود حکومت باید شرایط اجرای شرع و اسلام را در جامعه فراهم کند. ایشان برای تحقق این امر، سازو کاری اصلاح‌طلبانه در پیش گرفتند و از متمم قانون اساسی مشروطه که نظارت هیاتی از علما بر قوانین مجلس را مصوب کردهبود، حمایت نمودند. امام(ره) در نوشته‌های خود در این راستا تاکید داشت:«شما فقط یک مادة قانون مشروطه را عملی کنید که هر قانونی که بر خلاف قانون شرع باشد قانونیت ندارد تا تمام افراد این مملکت با هم هماواز شوند و وضع کشور به سرعت برق تغییر کند و با عملی شدن آن تمام این مشکلات اسف آور به تشکیلات نوین خردمندانه تبدیل شود و با تشریک مساعی همة تودة عارف و عامی، کشور رنگ و رویی پیدا کند که در جهان نظیر آن را پیدا نکنید.»5
امام(ره) برای اصلاح شیوه حکومت شاه، سخنرانیهای روشنگرانه و ارسال نامه به شاه را در دستور کار خود قرار داد و حتی زمانی که قانون جنجالی ایالتی و ولایتی تصویب شد امام به شاه هشدار داد که دست از مبارزه برنخواهد داشت تا این شیوه اصلاح شود. در واقع این اقدامات تلاشی بود برای زیر فشار قراردادن رژیم شاه برای عمل به قوانین شرع و اسلام.
با شتاب گرفتن اقدامات ضد دینی شاه، به مرور زمان و به تدریج امام خمینی از اصلاح رژیم نا امید شد و کم کم به سمت رویارویی و مخالفت با کل سیستم پیش رفت و در سخنرانیهای خود عملا به شاه حمله می‌کرد و با زبان تهدید با او سخن گفت.
درواقع این موضع‌گیریها نشان از آن داشت انقلابی‌گری در دستور کار امام(ره) قرار گرفته است و فشار رژیم شاه با زندانی کردن و تبعید هم نمی‌توانست در این تفکر امام اندک تعللی ایجاد کند. بدیهی است نفی اساس نظام شاهنشاهی (باتوجه به اصلاح ناپذیری حکومت شاه ) از یک سو و ترسیم یک نظام مطلوب جایگزین با توجه به معیارهای اسلامی از سوی دیگر سبب شد تا گروههای مختلف سیاسی و انقلابی گرد امام(ره) جمع شوند وچرا امام خمینی مخالف سازش با شاه بود؟
27 سپتامبر، 2016
با شتاب گرفتن اقدامات ضد دینی شاه، به مرور زمان و به تدریج امام خمینی از اصلاح رژیم نا امید شد و کم کم به سمت رویارویی و مخالفت با کل سیستم پیش رفت و در سخنرانیهای خود عملا به شاه حمله می‌کرد و با زبان تهدید با او سخن گفت.
به گزارش مشرق، انقلاب اسلامی که از آن به عنوان آخرین انقلاب در قرن بیستم یاد می‌شود بدون شک رویداد سیاسی شگرفی است که منجر به فروپاشی و سرنگونی پادشاهی چند هزار ساله در ایران شد. بدیهی است که در رخدادهای تاریخ‌ساز و بزرگ همچون انقلاب در یک کشور گروهها و احزاب مختلف با منش سیاسی متفاوت و گاه متضاد نقش دارند و انقلاب اسلامی در ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود، البته لازم به ذکر است که همه گروهها و جریانهای درگیر در انقلاب اسلامی از یک وزن یکسان در جامعه برخوردار نبودند و حتی فراتر از آن برخی گروههای سیاسی تا اواخر پیروزی انقلاب اسلامی موافق انقلاب نبوده و تنها در جریان پیروزی انقلاب، با رهبری امام (ره)