ای پیامبر عشق و رحمت ای که با مؤمنان مهربان بودی و با دشمنان سرسخت... چقدر حلاوت دارد خواندن اوصافت: رسول خدا (ص)،  بردبارترين شجاعترين عادلترين و پاكدامن ترين مردم بوده است. از همه مردم بخشنده تر بود، هيچ دينار و درهمى شب در نزد او نمى ماند و اگر وجهى زياد مى آمد و كسى را پيدا نمى كرد كه به او بدهد و شب ناگهان مى رسيد به خانه نمى رفت تا آن را به نيازمندش مى رساند. و از آنچه خدا به او داده بود تنها به مقدار قوت سالانه خود از ساده ترين چيزى كه در دسترس بود از خرما و جو برداشت مى كرد و بقيه آن را در راه خدا مى داد. كسى از او چيزى نمى خواست مگر اين كه به او مى داد.آنگاه به قوت سالانه خود مى پرداخت و از آن هم ايثار مى كرد، و چه بسا كه خود پيش از پايان سال، اگر چيزى به او نمى رسيد محتاج مى شد. به دست خويش كفشش را وصله مى زد و جامه اش را مى دوخت، با تهيدستان همنشين و با مستمندان هم خوراك مى شد، و صاحبان فضيلت را براى اخلاق خوبشان گرامى مى داشت و با شرافتمندان به نيكوكارى برخورد مى كرد. با خويشاوندان صله رحم مى كرد بدون اين كه ديگران را بر ايشان مقدم بدارد. بر كسى ستم روا نمى داشت. هر كه از او معذرت مى خواست، عذرش را مى پذيرفت. شوخى مى كرد ولى جز سخن حق نمى گفت. مى خنديد اما نه با صداى بلند. از همه كس با حياتر بود، به چهره كسى خيره نمى شد.. و دعوت آزاده و برده را مى پذيرفت. و هديه را قبول مى كرد اگر چه يك جرعه شير بود و در برابر آن هديه مى داد. در پاسخ دادن به سخن كنيز و فرد تهى دست تكبر نمى ورزيد. براى [خواست] پروردگار خشمگين مى شد، نه براى [خواست] خود. حق را اجرا مى كرد اگر چه به زيان خود يا اصحابش تمام مى شد. از طرف گروهى از مشركين پيشنهاد كمك در مقابل گروه ديگرى از مشركين به آن حضرت شد در حالى كه او كم یاور بود و حتى به يك فرد نيازمند بود تا بر يارانش بيفزايد اما نپذيرفت و فرمود: ((من از مشرك كمك نمى طلبم .)) جنازه يكى از فضلاى اصحاب و نيكانشان كه در بين يهوديان كشته شده بود پيدا شد، بر ايشان از راه ظلم وارد نشد و علاوه بر حق از آنها نخواست و صد شتر ديه پرداخت كرد در حالى كه اصحاب آن حضرت به يك شتر نيازمند بودند تا باعث تقويت آنها شود، و از گرسنگى سنگ به شكم مباركش مى بست، هر خوراكى را كه حاضر بود ميل مى كرد، درباره آنچه موجود بود نمى پرسيد و آن را رد نمى كرد و از خوردن غذاى حلال خوددارى نمى فرمود. در وقت غذا خوردن تكيه نمى داد و روى سفره نمى نشست بلكه حوله اى زير پاهايش مى انداخت. از نان گندم سه روز متوالى سير نخورد تا به ديدار خدا شتافت و اين اعمال را از باب ايثار و به خاطر كمك به ديگران مى كرد نه به دليل فقر و نه به سبب بخل. دعوت به مهمانى را قبول مى كرد و به عيادت بيماران مى رفت، و تشييع جنازه مى كرد. در بين دشمنانش تنها و بدون پاسدار راه مى رفت، از همه مردم متواضع تر بود و از همه ساكت تر اما نه از راه كبر و سخنش رساتر از همه بود بدون كلام زايد، و خوشروتر از همه مردم بود و... ✨✨✨✨✨ ╭⊰❀•❀✦••❁🇮🇷❁••✦❀•❀⊱╮ eitaa.com/rahejavedan https://ble.im/rahejavedan ╰⊰❀•❀✦••❁🇮🇷❁••✦❀•❀⊱╯