─═ঊ 🦋🍃🔮🍃🦋ঊ═─ «عقلانیت» 🌱 رهایی از گناه (١٩) ✅ شرط اول منفعت طلبی اینستکه؛ «منفعت زیاد را بخواهیم» 🔹 اگر کسی به منفعت کم قانع باشد، او را به بردگی می‌کشند! بنابراین باید گفت: «میخواهم خیلی خوش بگذرانم، می‌خواهم عالی‌ترین لذات عالم را ببرم!» 🔹 اگر کسی بگوید: «میخواهم کمی خوش بگذرانم» میگویند: «خُب بیا نوگر من شو، من آن مقدار کم را به تو میدهم!» اگر نوکر او شویم -که دشمن ماست- نمی‌گذارد عالی ترین لذات عالم را ببریم؛ لذت‌های معنوی مانند لذت آزاد بودن و آزاد زیستن، لذت حق انتخاب و ... در مقابل، لذت دم دستی به ما می‌دهد؛ مانند لذت هوسرانی های جزئی! 🔹 برخی به تفسیر منفعت طلبانهٔ دین ایراد می‌گیرند و آن را ناشی از نگاه براساس «فایده گرایی و اصالت سود» می‌دانند. اما آیا دین غیر از اینکه به ما یاد بدهد منافع خودمان را تامین کنیم، چیز دیگری می‌گوید؟ مقدسات و ارزش‌های دینی نیز همگی به نفع ماست. مگر ارزشی هست که به ضرر ما باشد؟ اگر بگویند: «دین می‌خواهد ما را به خدا برساند» میگوئم؛ مگر رسیدن به خدا به ضرر ماست؟ اینهم به نفع ماست. این تصور که؛ «دین به ضرر ماست، اما بخاطر خدا و ارزش‌های دینی، ما این ضرر را به جان میخریم» تصور کاملا اشتباهی است. ✅ شرط دوم؛ «منفعت طلبی در جهت صحیح» 🔹 اگر جهت منفعت طلبی درست باشد، حتی بدنبال منفعت دنیایی رفتن هم خوب است. البته اگر بخواهد منفعت دنیایی را در مسیر غلط خرج کند، یا با وجود این منفعت، خود را از خدا مستغنی بداند، قطعا این منفعت طلبی بد است و انسان را قسی القلب می‌کند. 🔹 یکی از اصحاب امام صادق(علیه السلام) با حالت تاسف به ایشان گفت: به خدا قسم ما طالب دنیا هستیم! حضرت فرمود: «برای چه مال دنیا را میخواهی؟» گفت: برای اینکه خانواده ام در راحتی باشند، حج بروم، صدقه بدهم، و ... حضرت فرمود: «اینکه دنیا طلبی نیست، این طلب آخرت است» أمالی شیخ طوسی، ص ۶۶٢ 👈 ادامه دارد ... ─═ঊ 🦋🍃🌺🍃🦋ঊ═─ سروش: 👇👇👇 sapp.ir/raheroshan_khamenei ایتا: 👇👇👇 Eitaa.com/raheroshan_khamenei ─═ঊ 🔮🍃🌺🍃🔮ঊ═─