سربلندی نام ایران در هر عرصه ای برامون مهمه حساب افراد و اعتقاداتشون جداست اما وقتی به نام کشورمون رفتن در عرصه جهانی، کار ما حمایت و تشویق و امیدبخشی هست، و کار اونا خوب بازی کردن و البته احترام به سرود و پرچم کشورشون که نشون دهنده هویتشونه و نباید هم بگیم مهم نیست. بله ما شبیه براندازا از شکست و تحریم و سقوط کشورمون خوشحال نمیشیم... ما به اون درجه از بدبختی نرسیدیم که به اسم زندگی و آزادی، از کشته شدن آدم ها خوشحال بشیم و سوت و کف بزنیم... به اون درجه از وقاحت نرسیدیم که برای برنده شدن تیم مقابل و شکست تیم ملس دور هم بزن و برقص کنیم و از اونطرف بگیم عزادار فلانی و بهمانی هستیم... تازه به اون درجه از شیرین عقلی هم نرسیدیم که قبل از جام جهانی برای ورود زنان به ورزشگاه خودمونو حلق آویز کنیم، بعد دقیقا موقع بازی تیم ملی، تحریمشون کنیم و براشون ارزوی شکست کنیم چون انقدر تعطیلیم که اونا رو تیم حکومتی میدونیم... همه این ها رو که بذاری کنار هم میبینی مردم یکی یکی میفهمن فقط دارید حرف مفت میزنید... اونایی که واقعا پای پرچم و مرزها و آب و خاک این کشور ایستادن همون انقلابی ها هستن... حالا بیشرف کیه... بی وطن کیه...؟؟؟ #سحر_شهریاری تا پای جان.... #برای_ایران