۱۳- طاغوتها از بندگى خدا ناراحتند.
(نه از افراد بىتفاوت و يا بنده هوسهاى خود يا ديگران)
«يَنْهى عَبْداً إِذا صَلَّى»
۱۴- نام و نشان مهم نيست، عملكردها مهم است.
(نام نهى كننده و نمازگزار نيامده است.)
«يَنْهى- صَلَّى»
۱۵- سزاوار است كسى كه امر به تقوا مىكند خودش از راه يافتگان باشد.
«كانَ عَلَى الْهُدى أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوى»
۱۶- ريشه طغيان دو چيز است: يكى آنكه خود را بىنياز مىبيند.
«رَآهُ اسْتَغْنى» ديگر آنكه خدا را نمىبيند و گمان مىكند خدا هم او را نمىبيند.
«أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرى»
💠📖 منبع :
تفسیرنور ؛ حجةالاسلام قرائتی