•══•══•🍃══•══🎀 در روایت است که یکی از زهاد ،شهر را ترک کرد و به دامنه کوهی رفت و گفت از کسی چیزی تقاضا نمی‌کنم تا پروردگارم روزیم را بدهد و هفت روز منتظر روزی بود و غذایی نداشت ؛ تا در اثر بی غذایی نزدیک بود بمیرد .گفت : پروردگارا ! اگر مرا زنده می‌خواهی رزقی را که برایم قسمت کردی برسان ؛ وگرنه جان مرا بگیر. وحی آمد: به عزت و جلالم سوگند ، روزیت نمی‌دهم تا وارد شهر شوی و بین مردم زندگی کنی . زاهد به شهر رفت و غذایی تهیه کرد و خورد. خداوند خطاب به این زاهد که معنای توکل را نفهمیده بود ؛ فرمود : تو می‌خواستی با این کارت حکمت مرا زائل کنی؟ ایا نمی‌دانی که من بیشتر دوست دارم که بنده‌ام را بوسیله بندگانم روزی دهم ؟ در همه کارها چه فردی و چه اجتماعی ؛ توکل باید همراه تلاش و کار از مجرای خودش باشد و دست روی دست گذاشتن صحیح نیست. دعای طلب روزی آن گاه مستجاب می‌شود که همراه با تلاش و کوشش باشد. بنابراین معنای واقعی توکل ، بریدن از غیر خداست ، نه بریدن از تلاشی که خداوند امر کرده است و انجام دادن دقیق کار و واگذار کردن نتیجه آن به خداست. ✨🔹🍃2⃣🍃🔹✨ 🎀══•══•🍃══•══ eitaa.com/rahi_besoye_noor