🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 تأثیر تفریح بر تربیت کودکان 🔸 قسمت پایانی با توجه به اهمیت تفریح و سرگرمی در رشد شخصیت و درمان مشکلات عاطفی و روانی و اجتماعی کودکان به این نتیجه میرسیم که کودکان، سخت به بازی نیاز دارند و ضرورت ارضاء این نیاز، حتمی به نظر میرسد. در بیانیه جهانی حقوق کودکان که از سوی سازمان ملل متحد تنظیم شده است و نیز در اعلامیه حقوق روانی کودک که از سوی انجمن بین‌المللی روانشناسی به تصویب رسیده، حقّ استفاده از فرصتهای کامل برای بازی، تفریح و تخیل آزاد از جمله حقوق مسلّم کودکان شناخته شده است. بیشتر و بهتر از آن تأکید آموزه های دینی ما به تفریح و آزادی ایمن برای کودک و نوجوان برای تربیت مبتنی بر فطرت پاک می‌باشد. بنابراین، برای ارضاء این نیاز بر تمام والدین واجب است ضمن تدارک امکانات بازی آزاد، ایمن و هدفمند برای کودکان خود نیز در بازی آنها شرکت داشته باشند. اساساً نقش های خانوادگی زمانی به مؤثرترین شکل تحقق می یابد که در برگیرنده تمام کارکردهای ضروری خانواده باشند و بطور عادلانه بین اعضا تقسیم شود. اگر چه عموماً مرز نقش اعضا، در خانواده های نوجوانان بزهکار شرایط مناسبی ندارد، چنین خانواده هایی احتمالاً اعضایش را به سمت رفتارهای مخرب و پرخاشگرانه پنهانی سوق می دهد و مبارزه برای کسب قدرت در خانواده شدت میگیرد. به زبان دیگر، کودک در خانواده رفتارهای دینی را می‌بیند ولی اخلاق دینی و نشاط دینی را نمی‌بیند و این مورد اثر مستقیم بر دین گریزی فرزندان مخصوصاً در خانواده های متدین دارد. کمبود و یا عدم وجود محیط های بازی و تفریحی مناسب باعث شده اند که محیط خانواده برای نوجوانان غیر بزهکار، محیطی امن برای آنها بوده و نوجوانان با پناه بردن به آن از گزند آسیب ها دور باشند. ضعف در اجرای نقشهای خانوادگی یکی از زمینه های اصلی بروز اختالالت رفتاری به ویژه بزهکاری در نوجوانان است. ارتباط عاطفی اعضای خانواده از طریق آگاهی یافتن از احساسات سایرین و ابراز عواطف نسبت به یکدیگر در خانواده های نوجوانان بزهکار نسبت به نوجوانان غیر بزهکار در سطح پایین تری می باشد این موضوع در ایجاد رفتار بزهکارانه در آنان موثر بوده است. لذا می توان چنین نتیجه گرفت که پایین بودن سطح ابراز عواطف در خانواده ها و استحقاق نیافتن کودکان نسبت به تفریح و بازی و سرگرمی، همچنین عدم یادگیری مهارت های زندگی در کودکی و نوجوانی، نقش تعیین کننده ای در گرایش نوجوانان به سمت بزهکاری دارد. ارتباط صمیمانه، روابط صحیح خانوادگی، ثبات خانوادگی و همچنین کمک به همدلی خانواده و عدم تعارض والدین و آموزش مهارت های زندگی باعث می شود که کودکان و نوجوانان کمتر دست به بزهکاری بزنند و تمایل بسیار زیادی برای انجام رفتار دینی و گرایشات مذهبی داشته باشند. کودکان و نوجوانان سرمایه‌های جامعه هستند و سلامت روح و جسم آنها تضمین کننده سلامت جامعه است. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 《 نرگس محمدی فشارکی؛ کارشناس ارشدروانشناسی تربيتی》