اللّٰهُمَّٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، وَصَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْهادِي إِلَىٰ دِينِكَ، وَالدَّاعِي إِلىٰ سَبِيلِكَ، عَلَمِ الْهُدىٰ، وَمَنارِ التُّقىٰ، وَمَعْدِنِ الْحِجىٰ، وَمأْوَى النُّهَىٰ، وَغَيْثِ الْوَرَىٰ، وَسَحَابِ الْحِكْمَةِ، وَبَحْرِ الْمَوْعِظَةِ، وَوَارِثِ الْأَئِمَّةِ، وَالشَّهِيدِ عَلَى الْأُمَّةِ، الْمَعْصُومِ الْمُهَذَّبِ، وَالْفاضِلِ الْمُقَرَّبِ، وَالْمُطَهَّرِ مِنَ الرِّجْسِ، الَّذِي وَرَّثْتَهُ عِلْمَ الْكِتابِ، وَأَلْهَمْتَهُ فَصْلَ الْخِطابِ، وَنَصَبْتَهُ عَلَماً لِأَهْلِ قِبْلَتِكَ، وَقَرَنْتَ طاعَتَهُ بِطاعَتِكَ، وَفَرَضْتَ مَوَدَّتَهُ عَلَىٰ جَمِيعِ خَلِيقَتِكَ، خدایا درود فرست بر آقای ما محمّد و اهل‌بیتش و درود فرست بر حسن بن علی، هدایت کننده به سوی دینت و دعوت کننده به راهت، آن پرچم هدایت و علامت تقوا و سرچشمه خرد و جایگاه عقول و باران عنایت و خیر برای آفریدگان و ابر حکمت و دریای پند و وارث امامان و گواه بر امت، معصوم پیراسته، فاضل مقرّب، پاک از پلیدی، آنکه دانش قرآن را به او ارث دادی و جداسازی بین حق و باطل را به او الهام نمودی و او را به عنوان پرچم اهل قبله‌ات نصب کردی و طاعتش را به طاعتت پیوند دادی و مودّتش را بر همه آفریدگانت واجب فرمودی. اللَّهُمَّ فَكَما أَنابَ بِحُسْنِ الْإِخْلاصِ فِي تَوْحِيدِكَ، وَأَرْدَىٰ مَنْ خَاضَ فِي تَشْبِيهِكَ، وَحامىٰ عَنْ أَهْلِ الْإِيمانِ بِكَ، فَصَلِّ يَا رَبَّ عَلَيْهِ صَلاةً يَلْحَقُ بِها مَحَلَّ الْخاشِعِينَ، وَيَعْلُو فِي الْجَنَّةِ بِدَرَجَةِ جَدِّهِ خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوالاتِهِ فَضْلاً وَ إِحْساناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً، إِنَّكَ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ، وَمَنٍّ جَسِيمٍ. خدایا چنان‌که آن حضرت با نیکی اخلاص در یکتاپرستی‌ات باز آمد و کسانی که در چاه خیال تشبیه تو به مخلوقاتت فرو رفته بودند هلاک کرد و اهل ایمان به تو را حمایت نمود، پس تو ای پروردگارم بر او درود فرست، درودی که به وسیله آن به جایگاه فروتنان ملحق گردد و در بهشت به درجه جدش خاتم پیامبران برآید و به او از سوی ما، درود و سلام برسان و به ما در دوستی‌اش از سوی خود، فضل و احسان و آمرزش و رضوان عطا کن که تو دارای فضل بزرگ و احسان بزرگی. آنگاه نماز زیارت بخوان؛ و هنگامی که فارغ شدی بگو: يَا دائِمُ يَا دَيْمُومُ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، يَا كاشِفَ الْكَرْبِ وَالْهَمِّ، وَ يَا فارِجَ الْغَمِّ، وَيَا باعِثَ الرُّسُلِ، وَ يَا صادِقَ الْوَعْدِ، وَ يَا حَيُّ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِحَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ وَ وَصِيِّهِ عَلِيٍّ ابْنِ عَمِّهِ وَصِهْرِهِ عَلَى ابْنَتِهِ الَّذِي خَتَمْتَ بِهِمَا الشَّرائِعَ، وَفَتَحْتَ بِهِمَا التَّأْوِيلَ وَالطَّلائِعَ، فَصَلِّ عَلَيْهِما صَلاةً يَشْهَدُ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، وَيَنْجُو بِهَا الْأَوْلِياءُ وَالصَّالِحُونَ، ای همیشگی، ای ابدی، ای زنده، ای پایدار، ای برطرف کنندۀ ناراحتی و آشوب، ای زداینده غم و ای برانگیزنده رسولان، ای راست وعده و ای زنده، معبودی جز تو نیست، به درگاهت توسل می‌جویم به وسیله حبیبت محمّد و جانشینش علی پسر عمویش و دامادش همسر دخترش که شریعت‌ها را به آن دو تن ختم کردی و الهام کردی تأویل آیات و ابتدای هر چیز را به آن دو، پس بر هر دو بزرگوار درود فرست درودی که پیشینیان و پسینیان به آن گواهی دهند و نجات یابند به آن دوستان و شایستگان وَأَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَاطِمَةَ الزَّهْراءِ والِدَةِ الْأَئِمَّةِ الْمَهْدِيِّينَ، وَسَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِينَ، الْمُشَفَّعَةِ فِي شِيعَةِ أَوْلادِهَا الطَّيِّبِينَ، فَصَلِّ عَلَيْها صَلاةً دَائِمَةً أَبَدَ الْآبِدِينَ، وَدَهْرَ الدَّاهِرِينَ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِالْحَسَنِ الرَّضِيِّ الطَّاهِرِ الزَّكِيِّ، وَالْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الْمَرْضِيِّ الْبَرِّ التَّقِيِّ، سَيِّدَيْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْإِمامَيْنِ الْخَيِّرَيْنِ الطَّيِّبَيْنِ التَّقِيَّيْنِ النَّقِيَّيْنِ الطَّاهِرَيْنِ الشَّهِيدَيْنِ الْمَظْلُومَيْنِ الْمَقْتُولَيْنِ؛ و به درگاهت توسل می‌جویم، به فاطمه زهرا، مادر پیشوایان ره‌یافته و سرور بانوان جهانیان، آن شفاعت پذیرفته درباره شیعه و فرزندان پاکش، پس بر او درود فرست درودی همواره به هموارگی جاودانان و برپایی روزگاران و به درگاهت توسل می‌جویم به حسن، آن راضی به قضا و پاک و پاکیزه و حسین مظلوم پسندیده نیکوکار، پرهیزگار، دو سرور جوانان اهل بهشت، دو امام برگزیده پاک باتقوا، بی‌عیب، پاکیزه شهید، ستم کشیده، کشته شده؛ **فَصَلِّ عَلَيْهِما مَا طَلَعَتْ شَمْسٌ وَمَا غَرَبَتْ صَلاةً مُتَوالِيَةً مُتَتالِيَةً، وَأَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ سَيِّدِ الْعابِدِ