📝پ ن: ۱ ـ قَرار به معنى محل استقرار و مَکِیْن به معنى محفوظ است، و در اصل از مکانت است که به معنى تمکن آمده (البته مکانت گاه به معنى منزلت نیز آمده است). ۲ ـ آیه محذوفى دارد و در تقدیر فَنِعْمَ الْقادِرُونَ نَحْنُ است (به اصطلاح مخصوص بالمدح حذف شده). ۳ ـ بعضى از مفسران این آیه را چنین تفسیر کرده اند: ما نطفه را با اندازه گیرى هاى لازم، مقدرات مختلف، و ویژگى هائى در جسم و جان، تقدیر نمودیم، و خوب تقدیر کننده اى هستیم ولى این تفسیر با توجه به این که متن قرآن و قرائت معروف بدون تشدید است بعید به نظر مى رسد، هر چند بعضى گفته اند: ماده ثلاثى مجرد نیز به معنى اندازه گیرى آمده است، اما در استعمالات معمول قادر به این معنى استعمال نمى شود (دقت کنید). ۴ ـ نهج البلاغه ، خطبه ۱۶۳. ۵ ـ کِفاتاً مفعول دوم است براى جَعَلْنا و مصدرى است که به معنى اسم فاعل آمده است. ۶ ـ أَحْیاءً وَ أَمْواتاً حال است براى ضمیر مفعولى محذوفى و در تقدیر کِفاتاً لَکُمْ أَحْیاءً وَ أَمْواتاً مى باشد. ۷ ـ تفسیر برهان ، جلد ۴، صفحه ۴۱۷ (نقل از تفسیر على بن ابراهیم). ۸ ـ رَواسِیَ جمع راسیه به معنى ثابت و پابرجا است، و شامِخات جمع شامخ به معنى بلند است، و در بعضى از عبارات مانند شمخ باتقة کنایه از تکبر است (مفردات راغب). 💢 نکته مهم: تلاش صادقانه از ما و توفیق و راهنمایی از خداوند_(نشر حقایق) 🌹🌹🌹 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom