🔆 به جای تلاش و اصرار بر دیدن امام معصوم، تلاش کنیم تا مورد نظر امام(ع) قرار گیریم، ما اصرار نکنیم امام(ع) را ببینیم تمام تلاش و کوشش ما این باشد که امام، ما را ببیند وگرنه کسانی بودند که مدت‌های مدید پیغمبر(ص) را دیدند، پشت سرش نماز پنج وقت را می‌خواندند، آن هم در مسجدالنبی که بعد از مسجدالحرام بهترین مسجد روی زمین است، ولی مشکلشان حل نشد. خداوند نسبت به بندگان خود دو نوع نگاه و نظر دارد، وجود مبارک امام چون خلیفةالله است دو نگاه دارد چون مستخلف‌عنه‌اش، یعنی الله دو نگاه دارد، خدای سبحان یک نگاه عمومی دارد که «و الله بکل شیء بصیر» خب همه را می‌بیند و هر کاری ما بکنیم ذات اقدس الهی می بیند، اما یک نگاه خصوصی که خدا بعضی‌ها را نگاه نمی‌کند با بعضی‌ها حرف نمی‌زند آن نگاه مهم است، در بخش‌هایی از آیات مربوط به معاد دارد که «لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ» خدا با بعضی‌ها حرف نمی‌زند بعضی‌ها را نگاه نمی‌کند، خب آن نگاه، نگاه تشریفی است. باید تلاشمان این باشد که ولی خدا به ما نگاه لطف آمیز خود را داشته باشد، وجود مبارک ولی عصر(عج) دو نگاه دارد، یک نگاه عمومی است که ما هر کاری بکنیم اعمال را به عرض حضرت می‌رسانند و ایشان می‌بیند، ولی عمده آن نگاه تشریفی و فیض و عنایت است، از این رو تمام تلاش و کوشش ما این باشد که حضرت، به ما یک نگاه لطف‌آمیز و تشریفی بکند. ♻️فرازی از سخنرانی آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق هفتگی