#آموزش #علوم_قرآنی استاد آیت الله محمد هادی #معرفت 🔅🔅🔅 🔰درس چهاردهم: محكم و متشابه‌ 🔹واژه محكم- در مقابل متشابه-[ محكم در قرآن به سه معنا به كار رفته است. براى تفصيل بيشتر ر. ك: علوم قرآنى؛ ص 271.] از «حَكَمَ حَكْماً» به معناى «مَنَعَ مَنْعاً» گرفته شده و به معناى بازداشتن و پيشگيرى از هرگونه اخلال‌گرى و تباهى است. 🔹راغب اصفهانى گويد: «حَكَمَ، اصْلُهُ: مَنَعَ مَنْعاً لإصلاحٍ». دهانه اسب (لگام) را در لغت عرب «حَكَمَةُ الفَرَس» گويند؛ زيرا او را از سركشى باز مى‌دارد. 🔹«حَكْم» در اصل به‌معناى منع كردن و پيشگيرى مى‌باشد كه اين پيشگيرى به‌جهت اصلاح است؛ لذا به هر سخن و گفتارى كه رسا و شبهه‌ناپذير باشد محكم گويند، يعنى مستحكم و خلل‌ناپذير. 🔹تشابه يا از «شِبْه» (اسم مصدر) به‌معناى «مِثْل و همانند» و يا «شَبَه» (مصدر) به‌معناى «همانند بودن» گرفته شده است، كه اين همانندى- به دليل پنهان بودن حق- مايه اشتباه مى‌شود. 🔘اصطلاحاً به كلام يا كردارى كه ظاهر آن نارسا و مبهم باشد و مخاطب را دچار شبهه و اشتباه كند، متشابه گويند؛ زيرا ظاهر آن كلام، گوياى مراد واقعى‌اش‌ نيست و افراد در برخورد با آن دچار اشتباه مى‌شوند.🔘 ....ادامه دارد ⭐️مدرسه مجازی تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom